Heden Ben Ik Nuchter - Herman Brusselmans (1986)

Tsja, hoe durf ik dit in mijn top 10 te zetten, vooral als je kijkt wat Herman tegenwoordig allemaal voor pulp schrijft? Is het echt zo fantastisch? Nou nee, geweldig is het niet. Er zijn ongetwijfeld betere boeken, maar bij het samenstellen van een top 10 gaat het er ook om hoeveel plezier je op dat moment hebt beleefd aan een een boek. Ik las 'Heden ben ik nuchter' als onderdeel van de vierlogie 'Kou Van Jou' en de hele sfeer, de tragiek en vooral ook de humor was indertijd precies wat ik nodig had. Ik heb het verslonden.

Bij deze eerste Brusselmans ben vooral bij de eerste 20 pagina's compleet weggeblazen door de fantastische humor. Ik kan mij geen enkel ander boek voorstellen waarbij ik echt hardop heb moeten schaterlachen. Hierna zwakt dat allemaal wat af, maar het is nog steeds verdomd goed. Het heerlijk gebrek aan nuances, geweldige gedachtenkronkels en de donkere, tragische sfeer die als rode draad door het boek heen loopt doen mij smachten naar meer. Gelukkig heb ik een boekenbundel (van Brusselmans boeken te samen), waardoor ik mij nog verder kan gaan wanen in de wereld van Kronenburg. 4 sterren

Dit was het eerste boek dat ik las van Brusselmans, vond het als scholier geweldig omdat het zoveel stouter was dan andere boeken. Net herlezen en het blijft toch echt geweldig.

Eduard Kronenburg is een soort uitvergroot alter ego van de schrijver (die trouwens ook fungeert in het boek, naar het einde wordt hun band helemaal duidelijk) en een werkelijk geweldig personage. Fulltime bullshitter en volledig geregeerd door zijn angsten - wat hem hele tijd aan het drinken zet. Zijn wildste gedachtenkronkels gaan een eigen leven leiden en dit zorgt aan de lopende band voor hilarische dialogen.
Brusselmans toont zich hier al een meester in schrijven over nietszeggende bezigheden, in absurde gedachtes en obsessies uitvergroten,... en dit met een fijne to-the-point stijl met zo af en toe toch wat taalvirtuositeit. Geweldig gevoel voor humor en regelmatig een heel rake (en mooie) observaties er quasi achteloos tussendoor gegooid.

Vermakelijk boekje van Brusselmans. Geinig beschreven hoe die gedachtenspinsels van Eduard een loopje nemen met hem. Verder vond ik het nergens uitblinken. Het leest vlot en het hoofdpersonage is wel weer erg leuk. Lijkt wel veel op ander werk dat ik al van Brusselmans las.