The Wonderful Country - Tom Lea (1952)

De begrippen 'Country' & 'Western' zijn al lange tijd niet meer per definitie samengesmolten, laat staan onafscheidelijk, maar ze staan nog wel voor de twee genres die ik als mijn favoriete beschouw; de eerste als het gaat om muziek, de tweede voor wat betreft beeld en geschrift. Het lijkt me geen vreemde wens bij je favoriete genres op de hoogte zijn van het beste wat daarbinnen te vinden valt. Op gebied van boeken streef ik er daarom naar de 25 beste westernromans eens goed te (her)lezen. Western Writers of America heeft hiervoor een mooie geschikte lijst samengesteld en vandaag staat nummer 24 daaruit in de spotlight.

#24 - Tom Lea - The Wonderful Country (1952) - 7,2/10,0

De auteur

Thomas Calloway Lea III werd geboren, leefde en stierf in El Paso, Texas in de Verenigde Staten. Dat deed hij respectievelijk op en/of tussen 11 juli 1907 en 29 januari 2001. Gedurende zijn leven verwierf hij bekendheid door zich op verschillende manieren gepassioneerd te uiten, hetzij als illustrator en kunstenaar of als schrijver van zowel fictie als non-fictie. Een van de meest memorabele levensfases maakte hij waarschijnlijk door tijdens de Tweede Wereldoorlog, gezien hij in die periode als oorlogsverslaggever dienstdeed en zich zodoende een tijdje in de Zuidelijke Pacific en Azië bevond.

Het gebied dat hem misschien nog wel meer intrigeerde, spreidde zich echter van de Zuidelijke Verenigde Staten tot het centraal gelegen gedeelte van Mexico. Het grensgebied waarbinnen de daadwerkelijke grens door de geschiedenis heen nogal eens is versprongen, sprak bij hem dusdanig tot de verbeelding dat hij er inspiratie uit haalde voor zowel kunstzinnige uitingen, in de vorm van muurschilderingen en schilderijen, als geschriften, waarbij fictieve en non-fictieve publicaties vaak met de nodige illustraties gepaard gingen.

Het boek

Na in 1949 succes te hebben gehad met een roman genaamd 'The Brave Bulls', voelde Lea zich voldoende gemotiveerd om aan een project te beginnen dat hem al van kinds af aan interessant leek: iets schrijven over het grensgebied (tussen de VS en Mexico) en de mensen aan beide kanten van de rivier. Als setting fungeerden onder andere Chihuahua & Sonora aan de zuidelijke zijde, in Mexico, en Texas & New Mexico aan de noordelijke kant, als vertegenwoordigers van de Verenigde Staten van Amerika.

In 1952 werd het 387 pagina's tellende boek, waarvan later, in 1959 een verfilming zou uitkomen, uitgebracht onder de titel 'The Wonderful Country'. De publicatie vond, net als bij de voorganger, plaats via het in Boston, Massachusetts, gevestigde Little Brown and Company. Wat het boek eveneens gemeen had met de voorganger, was het succes, want uit diverse recensies kwam naar voren dat het met enthousiasme werd gelezen en tot op de dag van vandaag wordt het gezien als een klassieker binnen het westerngenre, zeker als qua setting specifiek naar het zuidwesten wordt gekeken.

Het verhaal

Het gebied dat noord en zuid met elkaar verbindt, biedt de ruimte voor verschillende perspectieven, met name als het aankomt op cultuur of de politieke dan wel militaire situatie. Die verschillen worden, net als de overeenkomsten, waargenomen door Martín Brady, het hoofdpersonage dat zich zowel in de Verenigde Staten als in Mexico nooit helemaal thuis heeft weten te voelen. Ergens in de tweede helft van de negentiende eeuw komt hij na een afwezigheid van 14 jaar voor het eerst weer terug naar Texas, nadat hij zich genoodzaakt had gevoeld voor lange tijd in Mexico te leven na het plegen van een wraakmoord in de VS.

Een voorbeeldig leventje heeft Brady tot dan toe nooit geleid, maar aan alles wordt langzaam maar zeker merkbaar dat hij zijn leven wil beteren en diverse duistere banden uit het verleden wil verbreken. Dat dit niet zonder slag of stoot gaat moge voor zich spreken, maar de manier waarop hij weer wordt geconfronteerd met zijn jeugdzonden en de naweeën ervan, brengt hem op een intrigerende reis door woeste landschappen en langs morele kwesties, die hem niet alleen op de proef stellen, maar bovenal doen inzien waar zijn hart daadwerkelijk ligt.

De personages

Een behoorlijk aantal verschillende personages passeert gedurende het boek de revue. Ze zijn levendig omschreven en dragen in de meeste gevallen in zekere zin bij aan de in het boek geschetste sfeer, maar ze zijn in dusdanig groten getale aanwezig dat ze meteen het grootste struikelblok vormen van het boek. Het probleem zit 'm vooral in de hoeveelheid personages die Brady tegelijkertijd tegen het lijf loopt. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, maar gezien de auteur van haast alle een omschrijving wil geven en ze nagenoeg allemaal een dubbele of driedubbele naam meegeeft, blijft het niet altijd allemaal even goed te volgen.

Degenen die met enige regelmaat blijven terugkomen, zijn wel meteen personages die op mooie manier zijn vormgegeven, met bepaalde karakteristieke kenmerken of trekjes, zonder dat dat in overdreven mate is gedaan. Ook geldt dat bij de herintrede van bepaalde figuren uit een eerder gedeelte van het boek vaak een aardige poging gedaan is om deze herkenbaar over te laten komen. En hoewel het zo nu en dan lastig bleef door de vele bomen het bos te blijven zien, zijn de mensen rondom hem er met hun aanwezigheid in elk geval in geslaagd hoofdpersoon Martín Brady als een sympathiek en memorabel personage neer te zetten.

De conclusie

Het unieke van het boek zit 'm vooral in de setting en de rauwheid. De Hollywood-verfilming komt bijvoorbeeld niet bij de grimmigheid en 'onopgesmuktheid' van deze roman in de buurt, al zal een beetje romantisering ook weer niet heel veel kwaad hebben gekund, naar mijn idee, maar goed. Hoewel het verhaal niet vanuit de eerste persoon verteld wordt, worden gedachtes van de hoofdpersoon soms met de vertelling verweven op een voor mij wat onoverzichtelijk ogende manier, en ook andere aspecten van de schrijfstijl deden mij wel eens de wenkbrauwen fronsen, maar het verhaal zelf zit prachtig in elkaar en heeft me behoorlijk weten te boeien, dus dat maakt dat het lezen van dit boek allesbehalve verloren tijd is geweest.