Midnight's Children - Salman Rushdie (1981)
Alternatieve titel: Middernachtskinderen
mijn stem
38 stemmen
Engels
Sprookje / Historisch
446 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
Saleem Sinai is geboren op 15 augustus 1947 om klokslag middernacht: het tijdstip waarop India zelfstandig werd. Dit brengt hem tot de overtuiging dat hij een belangrijke rol zal spelen in de geschiedenis van zijn land. Maar op die datum zijn rond twaalf uur nog meer kinderen geboren, duizend en één in totaal. Deze 'middernachtskinderen' bezitten stuk voor stuk een bovennormale eigenschap. Saleem zelf is sterk telepatisch en staat zo met hen in verbinding.
0
geplaatst: 12 april 2008, 19:35 uur
De Biblionrecensie zegt:
Als roman in de literatuurkritiek hoog geprezen, doch door zijn overdaad aan beelden, gebeurtenissen, absurditeiten en extremiteiten en zijn grote omvang moeilijk toegankelijk voor de gemiddelde lezer.
Ik ben een gemiddelde lezer, denk ik, maar vond het boek helemaal niet moeilijk toegankelijk... ik vond het (misschien wel) juist door die overdaad geweldig!
De wijze waarop Rushdie de (vermeende?) verbondenheid tussen de gebeurtenissen in het leven en de familie van de hoofdrolspeler Saleem Sinai invult, is vaak enorm origineel. Zo maakt Saleem een (anoniem) briefje van krantenkoppen:
De overdaad van dit boek heeft maar een groot nadeel.. er valt zoveel te genieten en dus over te vertellen dat ik niet weet waar ik beginnen en al helemaal niet waar ik eindigen moet.
Wat de Biblionrecensie vergeet te melden en wat ik tenslotte in ieder geval wil noemen, is de humor van Rushdie. Over de verdediging van Lahore tegen het leger van India vertelt Saleem ons bijvoorbeeld (eigenlijk aan Padma, maar vooruit):
Het is alsof niets en niemand serieus wordt genomen, maar ondertussen wordt ons, behalve het familieverhaal van Saleem, dat ook vol moeilijkheden, ruzies, tegenslagen en doden is, ook alle ellende van oorlogen, bloedvergieten, verraad, onderdrukking en corruptie vanaf het ontstaan van India en Pakistan tot eind jaren zeventig beschreven.
Kortom... aanrader!
Als roman in de literatuurkritiek hoog geprezen, doch door zijn overdaad aan beelden, gebeurtenissen, absurditeiten en extremiteiten en zijn grote omvang moeilijk toegankelijk voor de gemiddelde lezer.
Ik ben een gemiddelde lezer, denk ik, maar vond het boek helemaal niet moeilijk toegankelijk... ik vond het (misschien wel) juist door die overdaad geweldig!
De wijze waarop Rushdie de (vermeende?) verbondenheid tussen de gebeurtenissen in het leven en de familie van de hoofdrolspeler Saleem Sinai invult, is vaak enorm origineel. Zo maakt Saleem een (anoniem) briefje van krantenkoppen:
From GOAN LIBERATION COMMITTE LAUNCHES SATYAGRAHA CAMPAIGN I extracted teh letters 'COM'; SPEAKER OF E-PAK ASSEMBLY DECLARED MANIAC gave me my second syllable 'MAN'. I found 'DER' concealed in NEHRU CONSIDERS RESIGNATION AT CONGRESS ASSEMBLY; into my second word now, I excised 'SAB' form RIOTS, MASS ARRESTS IN RED-RUN KERALA: SABATEURS RUN AMOK: GHOSH ACCUSES CONGRESS GOONDAS, and got 'ARM' from CHINESE ARMED FORCES' BORDER ACTIVITIES SPURN BANDUNG PRINCIPLES. enz.
De overdaad van dit boek heeft maar een groot nadeel.. er valt zoveel te genieten en dus over te vertellen dat ik niet weet waar ik beginnen en al helemaal niet waar ik eindigen moet.
Wat de Biblionrecensie vergeet te melden en wat ik tenslotte in ieder geval wil noemen, is de humor van Rushdie. Over de verdediging van Lahore tegen het leger van India vertelt Saleem ons bijvoorbeeld (eigenlijk aan Padma, maar vooruit):
Martyrs, Padma! Heroes, bound for the perfumed garden! Where the men would be given four beautious houris, untouched by man of djinn; and the women, four equally virile males! Which of your Lord's blessing would you deny? What a thing this holy war is, in which with one supreme sacrifice men may atone for all their evils! No wonder Lahore was defended; what did the Indians have to look forward to? Only re-incarnation - as cockroaches, maybe, or scorpions, or green-medicine-wallahs - there's really no comparison.
Het is alsof niets en niemand serieus wordt genomen, maar ondertussen wordt ons, behalve het familieverhaal van Saleem, dat ook vol moeilijkheden, ruzies, tegenslagen en doden is, ook alle ellende van oorlogen, bloedvergieten, verraad, onderdrukking en corruptie vanaf het ontstaan van India en Pakistan tot eind jaren zeventig beschreven.
Kortom... aanrader!
0
geplaatst: 7 april 2009, 14:20 uur
Ik ben hier net aan begonnen en het was toch wel even inkomen, ik heb niet de indruk dat ik elk detail van de eerste 30 pagina's heb kunnen volgen. Maar ik hoop dat het nog goed komt.
0
geplaatst: 10 augustus 2010, 19:38 uur
Je moet even door de eerste 100 pagina's heen om er echt van te gaan genieten. Misschien wat minder als je een Rushdie liefhebber bent.
Maar dan lees je wel een prachtig boek. De historie is er goed in verwerkt en de beschrijvingen van de personages zijn weer subliem, zoals vaak bij Rushdie.
Maar dan lees je wel een prachtig boek. De historie is er goed in verwerkt en de beschrijvingen van de personages zijn weer subliem, zoals vaak bij Rushdie.
0
geplaatst: 8 augustus 2011, 22:22 uur
Grovonion2 schreef:
Ik ben nooit voorbij die eerste 100 pagina's geraakt.
Ik ben nooit voorbij die eerste 100 pagina's geraakt.
Daar heb ik het geluk gehad dat wij boek 1 van Middernachtskinderen begeleid hebben moeten lezen voor school en we na elk hoofdstuk een degelijke bespreking hadden. De rest van het boek heb ik op eigen kracht verder gelezen en bijzonder van genoten. Bij momenten vond ik Rushdie gewoon geniaal. Ik wil Middernachtskinderen zeker nog eens opnieuw lezen, misschien in het Engels, maar ik ben wel blij dat ik hem de eerste keer in het Nederlands heb gelezen, anders is het helemaal moeilijk te volgen.
Het spijt mij zeer dat het boek nog maar 17 beoordelingen heeft, anders zou het zeker in de top 250 staan, waar het hoort! Rushdie heeft hiermee niet zomaar de Booker of Bookers Price gewonnen...
0
geplaatst: 1 december 2011, 20:02 uur
Prowisorio schreef:
De Biblionrecensie zegt [...] Kortom... aanrader!
De Biblionrecensie zegt [...] Kortom... aanrader!
Helemaal mee eens.
Al was ik wel blij dat ik er op mijn middelbare school goede inleidende lessen gegeven worden, die qua achtergrond toch echt niet overbodig waren.
Ik heb Middernachtskinderen in het Nederlands gelezen, maar de humor van Rushdie komt er zeker goed uit. Chapeau van de vertaler!
0
Richardus
geplaatst: 22 april 2014, 19:54 uur
Ik heb me erg vermaakt met dit boek, in het Engels trouwens. Qua stijl en taal zit het briljant in elkaar, en toch leest het redelijk makkelijk weg. Het is bijna verraderlijk hoe simpel, bijna nonchalant, Rushdie een rijke geschiedenis construeert en vertelt, hoe hij je daarin meesleept, dat zorgvuldig opbouwt maar ook tegen het einde heel sterk afbouwt. Meesterlijke roman, vol historie, humor, fantasie en vindingsrijkheid.
* denotes required fields.
* denotes required fields.