menu

American Gods - Neil Gaiman (2001)

Alternatieve titel: Amerikaanse Goden

mijn stem
3,91 (59)
59 stemmen

Engels
Fantasy

632 pagina's
Eerste druk: Headline, Londen (Verenigd Koninkrijk)

De hoofdpersoon van dit boek is Shadow. Shadow wordt vervroegd vrijgelaten uit de gevangenis omdat zijn vrouw is omgekomen bij een ongeluk. Op zijn weg naar huis, komt hij Wednesday tegen die hem vraagt om bij hem in dienst te komen. Dit is het begin van een reis door Amerika en door het geloof van Amerika.

zoeken in:
4,5
Het beste boek van Gaiman voor mij persoonlijk.

Het idee vond ik in hoge mate origineel en de uitwerking zo mogelijk nog briljanter. Een heerlijk grauw boek. 4,5*

4,5
ander cover die meer in overeenstemming is met de andere boeken van Gaiman.

avatar van starbuck
4,0
aegron schreef:
Het beste boek van Gaiman voor mij persoonlijk.

Het idee vond ik in hoge mate origineel en de uitwerking zo mogelijk nog briljanter. Een heerlijk grauw boek. 4,5*


Persoonlijk vind ik Niemandsland het beste, maar een heerlijk boek is het zeker. Beter dan het vorig jaar verschenen De bende van Anansi, dat ik zeer teleurstellend vond.

4,5
Enorm gaaf boek dat een hele grimmige en mysterieuze sfeer uitademt. Dromen waarin Shadow vreemde figuren ontmoet die ook in het echt een rol spelen en andersom.
Alle personages zijn ook heel slim uitgebouwd en hebben allemaal een andere vreemde achtergrond.
Ik had het niet heel snel uitgelezen, maar het is dan ook een vrij lang verhaal. Toch bleef het me het hele verhaal door boeien.
Shadow is een leuk en erg menselijk personage.
4,5*

vermeerf
Fantastisch boek met een zeer origineel uitgangspunt. En Shadow is een heerlijke anti-held natuurlijk. Gaiman is echt een van de beste schrijvers in zijn genre.

avatar van Rius
3,0
Een orgineel uitgangspunt, inderdaad. Over de uitwerking ben ik persoonlijk niet zo enthousiast. Naar mijn idee had er meer ingezeten.

4,0
Ik heb Neil Gaiman leren kennen via de graphic novel Sandman. Sindsdien ken ik geen schrijver met een wijdere fantasie dan Gaiman. Dit is mijn eerste roman van hem en dat smaakt naar meer. Grimmig, donker en soms grappig. Goed en kwaad zijn in dit boek ambigu en dat pakt ditmaal goed uit. Enige minpunt is dat het verhaal soms erg veel vertakkingen maakt die niet altijd even boeiend zijn. Kortom: vreemd, maar lekker.

4*

avatar van Gizzmann
5,0
Interessant, een interview met Gaiman over American Gods (en wat andere dingen) voor The Guardian book club:

Guardian book club podcast: Neil Gaiman | Books | guardian.co.uk

3,0
Ik ben nog bezig in het boek, maar voorlopig valt het tegen. Dan was "The Ocean at the End of the Lane", hoewel minder groots opgevat en minder dik, een stuk boeiender. Aan Gaimans fantasie zal het inderdaad niet liggen, maar voor mij werkt het vooralsnog niet. Op dit moment kan ik bepaalde passages gewoon niet plaatsen. Mogelijk/Hopelijk krijgen die hun betekenis verderop in het boek.

3,0
Intussen heb ik het boek uit, maar ik kan mijn eerste oordeel (zie boven) nauwelijks bijstellen. Oké, na pakweg 400 bladzijden krijgt het verhaal eindelijk vaart, de ontknoping heeft de nodige verrassingen in petto, en sommige passages krijgen uiteindelijk hun betekenis, maar dat maakt niet alles goed. Er was, denk ik, meer mogelijk met minder. Hoe dit boek zo in de prijzen is kunnen vallen, is mij niet meteen duidelijk.

avatar van james_cameron
4,5
Heel benieuwd naar de HBO-serie, maar ik wilde toch wel graag eerst het boek lezen. En dat valt helemaal niet tegen. Fraai geschreven, met veel humor en een grote reeks boeiende personages. De surrealistische plot komt met horten en stoten op gang, maar eigenlijk pakte het boek me direct vanaf het begin. Eén en ander werkt toe naar een bijzonder spectaculaire en bevredigende climax. Mijn eerste kennismaking met het werk van Gaiman. Ik ga zeker meer van hem lezen.

5,0
Dit is één van mijn favoriete boeken. Ik heb het werkelijk verslonden. Kan iemand mij een ander boek van Neil Gaiman aanraden?

avatar van Lalage
MvdN ik vond 'The ocean at the end of the lane' mooi maar dat is wel een heel ander boek dan dit, volgens mij

avatar van Abubakari
2,5
239 pagina's ver en het wil nog niet echt vlotten. Geen slecht boek, maar ik kom er niet lekker in en ben vaak afgeleid. Kan de vinger er ook niet helemaal op leggen, maar het pakt me niet. Jammer want ik had hoge verwachtingen door alle lovende woorden op deze pagina. Maar voorlopig sluit ik me helaas toch het meest aan bij hc64's mening.

avatar van liv2
Abubakari schreef:
239 pagina's ver en het wil nog niet echt vlotten. Geen slecht boek, maar ik kom er niet lekker in en ben vaak afgeleid. Kan de vinger er ook niet helemaal op leggen, maar het pakt me niet. Jammer want ik had hoge verwachtingen door alle lovende woorden op deze pagina. Maar voorlopig sluit ik me helaas toch het meest aan bij hc64's mening.


Toch weer aan een dikke pil begonnen Abu?

avatar van Abubakari
2,5
Ja, was eigenlijk niet de bedoeling maar de biep had hem eerder voor me klaar liggen dan ik verwacht had. Na een zootje dikke boeken achter elkaar van de weeromstuit nu een stapeltje dunnen boeken gereserveerd.

avatar van Abubakari
2,5
Nog ongeveer 80 pagina's (en dan nog een extra verhaal, het is de nieuwe uitgave met wat extraatjes, maar tenzij het einde me alsnog pakt mag Gaiman die extra's wel houden, ben er giguurlijk klaar mee, morgen gelukkig ook letterlijk). Als je al zoveel pagina's gelezen hebt wil je ook weten hoe het afloopt, maar ik zal blij zijn als het uit is. Het duuurt mij allemaal veel te lang en er gebeurt me veel te weinig. Ik had na al die lovende woorden op deze pagina echt een geweldig boek verwacht, maar ik vind het bij vlagen saai. Er zitten ook wel stukken in die wel lekker lezen, maar meer stukken die ik twee keer moet lezen omdat mijn concentratie alweer verflauwd is.

Ik ben eerst wel even klaar met de dikken. Derde boek met meer dan 800 pagina's wat ik in (relatief) korte tijd lees, de eerste (https://www.boekmeter.nl/book/63878)was prima, maar de andere twee waren (na beide keren hoge verwachtingen) tegenvallers.

avatar van Abubakari
2,5
Uit. Eindoordeel: Sommige delen waren prima, andere delen konden mij niet boeien en duurden me te lang. Boek had wat mij betreft wel wat dunner (de helft ofzo) mogen zijn. Maar goed, wie ben ik als ik al die positieve reacties lees heeft Neil Gaiman er goed aan gedaan er een dik boek van te maken.

Ik vond de slot etappe wel okay, de appendix leuker en ben inmiddels halverwege het bonusverhaal (dat beslaat zo'n 50 pagina's) en dat is tot nu toe wel prima. Voordeel daarvan is dat je weet dat het geen 700 pagina's duurt.

Al met al voor mij dus toch niet het gehoopte en verwachte briljante meesterwerk.

avatar van H€yoka
2,5
Amerikaanse Goden laat me met een wrange nasmaak achter. Een typisch 'wat heb ik nu gelezen' boek. Laten we proberen om deze vraag eens te beantwoorden.

Het begin is veelbelovend. Een gevangene kijkt uit naar zijn terugkeer in de maatschappij en de hereniging met zijn vrouw. Enkele dagen voor de grote dag wordt hem ijskoud verteld dat zijn vrouw overleden is en hij meteen kan beschikken om naar de begrafenis te gaan. Ok Gaiman, je hebt me, wat doet dat met een man?

Maar nog voor Shadow zijn thuis bereikt, komt hij met een vreemde man in contact, die zich Mr. Wednesday laat noemen. Deze wil Shadow kost wat kost als een bodyguard inhuren en na wat gestrubbel gaat Shadow uiteindelijk makkelijk overstag. De thuiskomst en begrafenis wordt dan snel snel afgehaspeld, ook blijkt Shadows vrouw hem ontrouw te zijn. Hier wordt verder nauwelijks wat mee gedaan.

Dus 3 bemerkingen:
1. Shadows dode vrouw kan alleen maar een betekenis hebben als de reden waarom hij met Mr Wednesday wil meegaan en niet thuis blijft. Dat kon je makkelijker oplossen door Shadow geen vrouw te geven, toch?
2. Later in het boek blijkt dat Shadow en Mr Wednesday vader en zoon zijn en Shadow een halfgod is. Als je alweer het plot start zonder dode echtgenote, lijkt dit me voldoende reden om Shadow aan boord te krijgen voor de reis.
3. Waarom wordt de dode vrouw een personage? Ze vermoordt de gevangenhouders in de trein en loopt wat rond om nonsens te vertellen, vermoordt Loki aan het eind, maar verder? Deus ex machina, hier dan nog 2x gebruikt, doen me altijd een luiheid van de schrijver vermoeden.

Verder gebeurt er allemaal niet zoveel. Shadow wordt van hot naar her verplaatst en beduidend vaak door Mr Wednesday achtergelaten. Af en toe komt er een nietszeggende dialoog met een of andere godheid met als enige doel hen te introduceren in het verhaal. Telkens wordt naar de komende storm verwezen, die maar niet wil losbarsten. En wanneer hij dat uiteindelijk lijkt te gaan doen, houdt Shadow een speech en denken de strijders: ach weet je, laat ook maar jongen, die jongen heeft een punt.. Tenenkrommend wat mij betreft.

Dit boek is uiteindelijk een verhaal zoals ik ze niet graag lees. De aanleiding naar de actie, de weg ernaar toe wordt uitvoerig beschreven en blijft maar duren. Ik prefereer verhalen waar je midden in de actie gedropt wordt en de consequenties van handelingen duidelijk ziet. Wat is eigenlijk het issue hier in dit verhaal? Waarom loopt Shadow van hot naar her? Het lijkt wel alsof hij niets beters te doen heeft en zich dan maar vermaakt.

De waarde van dit boek is dat het wel verwachting en spanning creëert. Ik was het pas rond pagina 400 beu en dan lees je door om te zien of het nog wat wordt. Maar door de extended versie en de dingetjes achteraan het boek, duurde het nog tot pagina 701 voor ik van Shadow verlost was.

Nipte voldoende, 2.5*

Gast
geplaatst: vandaag om 14:08 uur

geplaatst: vandaag om 14:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.