De Meisjes van De Goede Herder - Christel Don (2024)
Nederlands
Waargebeurd
288 pagina's
Eerste druk: Alfabet,
Amsterdam (Nederland)
Almelo, 1948. José wordt door haar oom naar een tehuis van de zusters van de Goede Herder gestuurd om haar te beschermen tegen haar gewelddadige vader. Eenmaal binnen krijgt ze een andere naam, gaan alle deuren op slot en mag ze niet met de andere meisjes praten. Ze wordt zes dagen per week gedwongen lange dagen te werken, onbetaald. Als ze zich verzet, wordt ze opgesloten in een cel. In ‘De meisjes van De Goede Herder’ volgt Christel Don meisjes die tussen 1860 en 1980 in een van de katholieke “liefdesgestichten” van De Goede Herder terechtkwamen. Op beklemmende wijze doet Don verslag van de levens achter de kloostermuren. Gaandeweg wordt duidelijk hoe groot de psychische druk was waar de meisjes onder leefden. Ook anderen komen aan het woord: een zuster, buurtgenoten en een jonge misdienaar. Christel Don geeft een stem aan talloze ongehoorde vrouwen en belicht een verbijsterend, vergeten hoofdstuk uit onze geschiedenis.
Ze waren zogezegd de opvang voor “gevallen meisjes”, maar nonnen, én de kerk maakten hier misbruik van om aan gratis werkkrachten te komen, en nog geld op te strijken voor het harde labeur van de kinderen. Ze konden ook nergens meer terecht, waren door de nonnen gehersenspoeld dat ze toch niets meer waard waren.
Daarbovenop kregen ze vaak nog kostgeld voor de meisjes.
Daar is maar één woord voor “crimineel” dit is misbruik, mishandeling en uitbuiting van kinderen.
Ook opvallend is dat volwassenen deze jonge meisjes vaak niet geloofden, of leugens vertelden over hen zodat het de volwassene goed uitkwam.
Dit is ook de reden dat de meeste kinderen zwegen als hen iets overkwam, ook al zijn ZIJ het slachtoffer, instinctief wisten ze dat ZIJ de schuld zouden krijgen. Ouderen zijn ook kind geweest, ze zouden dit moeten beseffen.
Ik heb reeds meerdere boeken gelezen over zulke situaties, vaak nog veel schrijnender en sadistischer dan dit boek, wat is dat toch met die “schijn” heiligen? In mijn ogen zijn deze instellingen niet meer of minder dan een sekte met veel handen boven hun hoofd, die de naam van God misbruiken.
Ik lees veel historische verhalen, vaak waargebeurde, en de kerk en geloof speelt vaak een vieze rol in het leven van de mensheid. Vandaar ook de vele oorlogen. Ik ben zelf katholiek opgevoed, maar begrijp ondertussen ook meer het verschil tussen protestant en katholiek, het is duidelijk dat voor de katholieke kerk macht én geld het belangrijkste is.
Ik leef enorm mee met de jonge slachtoffers van deze tehuizen, en vraag me tijdens het lezen af waar ze dit aan verdiend hebben, velen komen uit een gezin waar ze diep ongelukkig en verwaarloosd zijn, en komen dan terecht in een klooster waar ze eveneens diep ongelukkig, verwaarloosd en mishandeld worden, waar ze hun jonge lijfje kapot moeten werken, waar ze niet meer dan een gevangene zijn….zo intriest.
Ik hoop met heel mijn hart dat sommige nog goed terecht zijn gekomen….en alles wat misdadig is, wat met de kerk te maken heeft, hun plaats is in de gevangenis, kerk of niet, het zijn evengoed criminelen. Ik zou niet in hun schoenen wil staan als ze aan de deur van Sint Pieter kloppen.
Bedankt Christel Don, en ieder die mee aan dit boek werkte, om dit (weer) schrijnend verhaal onder de mensen te brengen, het heeft veel werk en tijd gekost, maar de slachtoffers zijn vast dankbaar omdat je hun stem bent.