The Tommyknockers - Stephen King (1987)

Gisteren voor de tweede keer uitgelezen en ik vind The
Tommyknockers nog steeds erg sterk.

Het verhaal is alleen wel een beetje raar opgebouwd. Het begint met Bobbi en de ontdekking in het bos, daarna krijg je de introductie van Gard en hoe hij uiteindelijk bij Bobbi verzeild raakt. Daarna zien we beide hoofdpersonage's een pagina of 200 niet meer terug om er uiteindelijk in de finale weer bij terug te keren.

Het kan sommige mensen uit het boek halen maar ik had daar geen last van. Zoals bij zoveel King boeken raakt het in de finale weer in een stroomversnelling en kan ik maar moeilijk het boek wegleggen. Vooral het deel waarin Gard en Bobbi uiteindelijk het ruimteschip ingaan vond ik echt erg goed. Prachtig beschreven allemaal.

4,5*

In Donnie Darko leest Donnie dit boek. Ik zou het dus ook graag eens gelezen hebben, helaas niet aanwezig bij de plaatselijke bieb.

Ik kon het niet beter zeggen, heb het boek ook meerdere malen gelezen en blijf het goed vinden.

Vond het boek soms wat saai worden, dan weer spannend en dan terug saai. Het einde is niet echt zo geweldig mooi maar het gehele verhaal is wel goed alhoewel er veel overbodige hoofdstukken in zaten. 3.5*

Aan de ene kant vond ik dit boek heerlijk.. Maar aan de andere kant te saai..
Misschien wisselde dat elkaar wel af

Weer een mooi en goed verhaal van King waarbij de mysterie en spanning langzaam maar zeker stijgt.

Erg origineel, leuke karakters en je lijdt het lijden van personage Gard, die het hele boek door dronken is, katers heeft en vermoeid is en desondanks de schijn moet ophouden, geen fouten mag maken voor de lokale bevolking die zijn gedachten proberen te lezen.

Het minste boek van King.

Deel 1 en 3 vond ik goed, maar deel 2 over de bevolking vond ik veel minder. Te veel personages en ze zijn slecht uitgewerkt (in tegenstelling tot Bezeten Stad).

2*

Last night, and the night before
Tommyknockers , Tommyknockers
knocking at the door.

Ik herinnerde me niet veel meer toen ik dit boek voor de eerste keer las. Alleen maar dat ik het een enorm saai verhaal vond. Ik meen nog te herinneren dat ik het verhaal na het boek te hebben gelezen totaal niet vatte (ik las het boek op den duur zo diagonaal omdat het me verveelde). Dit was één van mijn eerste King boeken die faalde in mijn ogen.

Nu heb ik het weer uit de schappen gehaald, omdat ik van sommige heb gehoord dat het boek niet zo slecht is en aangezien ik het verhaal zelfs niet meer kon herinneren, was een herlezing wel nodig.

Eén van de grootste minpunten in het boek is dat het een flinke doorbijter is. Stephen King is bekend om zijn lange beschrijvingen, maar in The Tommyknockers wil hij precies het record breken. 560 pagina's is te lang voor dit boek. Er zaten enkele passages tussen die niet alleen onnodig waren, maar ook saai. De 560 pagina's zijn een harde noot om te kraken.

Het boek begint mysterieus en geheimzinnig. Een vrouw vindt een ruimteschip en er gebeuren dingen met haar en haar lieve hond. In tussentijd krijgt haar beste vriend visoenen dat er iets is met haar en gaat naar het fictieve stadje Haven om te kijken wat er fout is. Eenmaal aangekomen ziet hij dat er dingen veranderd...

Na 150 pagina's stopt het boek met dit mysterieus verhaal en gaat verder naar het volgende deel. Het eerste deel was zeer goed. Uiteraard zaten er langdradige stukken in, maar doordat het zo geheimzinnig blijft ,wil je als lezer doorlezen. Maar dan laat Stephen King de lezers even wachten en gaat verder naar de personages in de stad. Kan begrijpen dat sommige dit ergerlijk vinden, maar eigenlijk vond ik het iets hebben. De 150 pagina's (waar ik normaal geen problemen mee heb om het uit te lezen) vond ik een enorm lange zit en een beetje afwisseling kon geen kwaad.

De volgende 150 pagina's ontmoet je als lezer een aantal bewoners van Haven en merk je op dat er vreemde dingen gebeuren in het stadje. Stephen King laat zich niet kennen en ook hier zitten lekkere lange stukken in, maar tevens wordt dit afgewisseld door leuke dialogen en prachtige stukken. Het is vanaf pagina 300 dat het verhaal op gang begint te komen en in het derde deel (ongeveer op pagina 400) laat Stephen King de ellenlange beschrijvingen voor zich liggen en schrijft hij (nog steeds lang maar...) vlot en in tegenstelling tot de eerste pagina's, lees je als lezer de laatste 260 pagina's in sneltempo uit.

Gelukkig dat de laatste 250 pagina's me zo goed bevalden, anders had ik het boek een veel mindere score gegeven, maar al bij al is dit boek nog zo slecht niet. Het begint allemaal zo onwetend en langzaam maar zeker weet je wat er aan het gebeuren is. Ik denk dat ik dit (toen ik het de eerste keer las) niet kon vatten, en als je het verhaal niet begrijpt is het natuurlijk lastig want het is een zeer origineel verhaal.

De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt, vooral Jim Gardener. Een heel sympathiek personage omdat hij als dronken labiel persoon eigenlijk nergens staat. Constant stelt hij de vraag 'wat moet ik nu doen ?' en dat is wel realistisch. De rest van de bevolking kon iets beter uitgewerkt worden. Stephen King kan het veel beter in 'De Noodzaak' , 'Bezeten Stad' en 'Gevangen'.

Dus ondanks dat het een dikke pil is met soms zeer langdradige momenten en ondanks het feit dat de bevolking niet zo uitgewerkt is, is The Tommyknockers dankzij het vlot tempo naar het einde toe en de mysterieuze sfeer een zeer goed boek dat ik hierbij verhoog met 1.5*.

3.5*

Afgelopen zaterdag even bij de plaatselijke kringloop geweest en daar hadden ze Salem's Lot, It en dit boek voor 2.50 per stuk liggen. Gelijk gekocht uiteraard. Heb hem vroeger ook een keer gelezen en vond het echt fantastisch. Binnenkort maar weer een keer lezen.

Jammer dat de Nederlandse boekomslagen van Stephen King ('80 en '90) niet op de
site staan, als Bezeten Stad, Dodenwake, De Noodzaak, Het, De Gloed, Tweeduister.
Die vond ik wel smaakvol eigenlijk...

Ik heb ooit de film gezien en na dat wangedrocht aanschouwd te hebben, heeft het me heel wat moeite gekost ooit aan dit boek te beginnen.
Maar waar de film de plank volledig misslaat, komt het in het boek allemaal een stuk geloofwaardiger en dreigender over. Ik ben nooit een liefhebber van UFO-verhalen, maar dit had een originele invalshoek. Bijvoorbeeld door de wezens geen eigen planeet te geven, maar ze meer als een soort parasieten van planeet naar planeet te laten hoppen, om daar nieuwe soortgenoten te creëren. Ik ben iig. blij dat ik het boek gelezen heb en nu weet, dat sommige Stephen King verfilmingen echt waardeloos zijn.

Na een jaar of 20-22 weer eens herlezen en ik vind het nog steeds een heerlijk boek. Je leest het erg makkelijk weg en het is spannend en fantasierijk genoeg.

Ik ben de laatste tijd meer en meer bezig om het werk van Stephen King te lezen. Ik heb vroeger wel wat van zijn klassiekers gelezen (o.a. The Shining en The Dark Tower cyclus), maar sindsdien is de schrijver bij mij wat in de vergetelheid geraakt. In Kringloopwinkels en dergelijke is echter een groot deel van zijn oeuvre te vinden, dus ik ben weer aan het verzamelen gegaan. Tommyknockers is één van de eerste boeken die ik toen had gekocht.

Al stond ik er eerlijk gezegd een beetje weigerachtig over. Het boek is op zijn minst een serieuze zit te noemen, maar King had me al vaker aangenaam verrast met zijn lange boeken, dus wou ik de gok wel wagen. Hier gaat hij echter af en toe nogal de mist in. Met meer dan 500 pagina's is Tommyknockers, of De Gloed zoals mijn vertaling heet en dat is eerlijk gezegd een waardeloze titel, een grote brok om door te komen en ik heb het gevoel dat hier wel wat geknipt in had kunnen worden. King switch regelmatig tussen hoofdpersonages en niet alles is even interessant te noemen. De segmenten met Bobbi en Gard vormen het interessantste gedeelte van het boek, maar bijvoorbeeld bij de gebeurtenissen in het stadje (Becka Paulson die haar man vermoord aan de hand van een gemodifieerde televisie) draaft de schrijver iets te hard door in nogal taaie stukken. Gelukkig weet hij van Gard wel een enorm boeiend figuur te maken waardoor het boek op zich overeind blijft. Al vind ik het wel een beetje flauw dat hij David Brown toch nog laat leven. Het voelt aan als een nodeloze knieval naar een feelgood einde.

Interessant ook wel hoe King hier weer met zijn eigen demonen worstelt. De verslaving aan alcohol waar hij een tijd mee heeft gevochten en de schrik voor de gevolgen van nucleaire energie (de vervorming van de inwoners aan de hand van de gloed) vormen de ruggengraat van Tommyknockers. Een thema dat zelfs vandaag de dag, bijna 30 jaar later, nog altijd actueel is. Geen pageturner zoals je op den duur van hem gewend geraakt, maar nog wel degelijk.

3.5*

Goed boek, maar soms een beetje langdradig.

Dit vond ik een van de betere boeken van King, heb bijna alles van de man gelezen, behalve de "The dark tower" serie want die kon mij niet boeien vanaf het begin. Wie weet gaan we ooit een herstart hiermee maken.
Let op, dat ik dit een van de betere boeken van King vind, heeft ook te maken met de manier waarop hij schrijft en dat het boeiend blijft om te lezen. Het is een lekkere dikke pil en met een spannend verhaal is het mij nog niet dik genoeg. Prachtig!!!

Een redelijke tot goede sf/horror.

Leuke is dat de aliens de mensen gebruiken als batterijen

Cijfer 7