Oroppa - Safae el Khannoussi (2024)

mijn stem

geen stemmen

Nederlands
Sociaal / Psychologisch

552 pagina's
Eerste druk: Pluim, Amsterdam (Nederland)

Een groep outcasts raakt betrokken bij het mysterie van Salomé Abergel, de beroemde kunstenares die op het hoogtepunt van haar carrière plotseling verdwijnt. Hind moet op Salomé’s huis passen in de Amsterdamse Rivierenbuurt in opdracht van haar baas, de snackbareigenaar Hbib Labyad. Overal waar Hind voet zet lijkt de schaduw van Salomé haar te achtervolgen: in de achterafsteegjes van Amsterdam, de coffeeshops waar ledige uren aan elkaar worden geregen, en de cafés waar je na middernacht verzeild raakt en de levensverhalen op tafel liggen. Totdat Hind terechtkomt in het eenentwintigste arrondissement in Parijs, een plek die op geen enkele kaart staat maar elke verloren ziel kent, waar alles samenkomt. Een kleurrijke cast aan personages leidt de lezer door een Europa dat meestal verborgen blijft, tot aan de poorten van Noord-Afrika. Allemaal zijn ze op zoek naar hoe te leven op hun eigen manier, gemankeerd, in de marges. Allemaal zwerven ze rond en kruisen ze elkaars pad door het mysterie dat hen verbindt: wie is Salomé Abergel werkelijk, en waar is ze gebleven?

Links

zoek naar dit boek op bol.com

1 BERICHT

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

psyche (crew)

geplaatst: 1 september, 15:41 uur

Interview (€ met optie gratis account) met Safae el Khannoussi in De Standaard d.d. 24 augustus 2024

Spannend vindt ze het, de publicatie van haar eerste boek waaraan ze zeven jaar gewerkt heeft: “Het is zo’n groot boek, ik heb er zoveel in gestopt.” In het afgelopen halfjaar heeft ze de roman teruggebracht van 550 naar 400 bladzijden. “Ik ben heel mierenneukerig”, zegt El Khannoussi, en daarom besloten zij en haar redacteur elkaar het manuscript tijdens de ramadan zin voor zin voor te lezen. Toch leest het boek alsof El Khannoussi het uit haar mouw heeft geschud.

“Ik laat er mensen aan het woord van wie we de verhalen niet kennen, zonder ze te romantiseren en zonder ze belachelijk te maken. Vroeger had ik het idee dat ‘echte literatuur’ supercynisch was, een duister beeld van de wereld gaf, maar ik ontdekte dat ik daar als schrijver niets mee kon. Ik wilde een setting waarvan je in eerste instantie denkt ‘o hier ga ik niet naar binnen’, maar dan kom je binnen en wil je niet meer weg.”

* denotes required fields.