Imperium - Ryszard Kapuściński (1993)

Ik ben er nog in bezig op dit moment, maar het is echt een erg indrukwekkend verslag van Rusland. Kapuscinski vertelt over zijn ervaringen in 1939, 1950-60, 1990-91. Hij bezoekt Kolyma, wordt Nagorny Karabach ingesmokkeld, vertelt over een dorpje aan het uitgedroogde Aralmeer, hij probeert het Kremlin binnen te komen, vertelt over de oliewinning, over vernietiging van prachtige kathedralen, iconen, willekeur, etc. Alles met veel liefde voor de mensen, in welke republiek ook, en vol vuur, compassie, verwondering en nooit saai geschreven. Je wordt meegetrokken het land in, en deelt in Kapuscinski's ervaringen. Bij het lezen van dit boek raak je vanzelf geinteresseerd in de Sovjetunie.

Dit boek kocht ik als pocket op de gok. De (achter)kaft sprak mij erg aan en ik ben gewoon beginnen te lezen. Nou, werkelijk vanaf de eerste bladzijde werd in meegezogen in de verteldrift van deze man. Wat een prachtige verhalen staan hier toch in! De spelden die de jeugd vroeger spaarden met afbeeldingen van Marx, Lenin en Stalin, de apathische mensen die urenlang op stations staan te verwachten, tochtende hotelkamers... De geschiedenis van de Sovjet-Unie is ongetwijfeld omvangrijker omschrijven maar nooit heb ik anekdotes erover gelezen die meer tot de verbeelding spraken in dit boek. De manier hoe Armeniërs zich begin jaren '90 plotseling weer Armeniërs voelden is het bewijs dat de versovjetsering van de burgers mislukt is. Aan de andere kant omschrijft het talloze ingrepen die vandaag de dag nog nadreunen

Waarchijnlijk kan ik nog minutenlang doorgang met verhalen uit dit boek aanhalen maar dat doe ik niet. Iedereen met belangstelling voor geschiedenis zou dit boek moeten lezen. Vergelijk het met "In Europa" van Geert Mak maar dan over de Sovjet-Unie. 5*