Abigale Hall - Lauren A. Forry (2016)

Dat het VK van net na de oorlog geen leuke plek was wordt ook uit dit boek wel weer duidelijk. Londen: druk, vies, crimineel, werkeloosheid, ransoenen, bonnenboekjes etc. In de achterafgebieden was het niet beter. De perfecte achtergrond voor een opera van Weill. Dat de georganiseerde misdaad ver reikt ondervinden twee verweesde zusjes die bij een tante inwoonden. Deze tante verkocht beide meisjes als bedienden aan een groot landhuis in Wales. Het leven daar is niet veel beter. In het grote lege huis wonen alleen een geheimzinnige eigenaar, zijn huishoudster en een manusje-van-alles die in het koetshuis woont. De huishoudster regeert het huis met harde hand, en het wordt al snel duidelijk dat er al eerder verschillende dienstmeisjes zijn geweest, maar niemand weet waar ze gebleven zijn. Het jongste kind, dat een mentale achterstand heeft, lijkt een ongezonde verhouding te krijgen met de huishoudster, maar wat hiet precies achtersteekt wordt aan het eind pas duidelijk, zo als alles pas op het laatst onthuld wordt.
Het verhaal blijft op en neer gaan tussen Wales en Londen, iets wat ik normaal gesproken vervelend zou vinden, maar in dit geval was het een welkome afleiding van het sombere gebeuren in het huis. Het vriendje van de oudste zus is namelijk naar haar op zoek en volgt allerlei aanwijzigingen waarbij hij het steeds zwaar te verduren krijgt.

De titel 'Abigale Hall' slaat op een gedeelte van Thornecroft Manor, namelijk een hal die naar een van de bewoonsters genoemd is.