The September House - Carissa Orlando (2023)
Engels
Griezel
336 pagina's
Eerste druk: Berkley,
New York (Verenigde Staten)
Toen Margaret en haar echtgenoot Hal het grote Victoriaanse huis aan Hawthorne Street kochten voor een verrassend redelijke prijs, konden ze niet geloven dat ze eindelijk een eigen huis hadden. Toen ontdekten ze dat het er spookte. Elke september druipte het bloed van de muren, verschijnen de geesten van de vorige bewoners, en elk van hen is doodsbang van iets dat in de kelder loert. De meeste mensen zouden vluchten. Maar Margaret is niet de meeste mensen. Margaret blijft. Het is haar huis. Maar na vier jaar kan Hal het niet meer aan, en hij gaat abrupt weg. Nu beantwoordt hij zijn telefoon niet meer, en hun dochter Katherine, die niks van de spoken weet, arriveert met de bedoeling haar vader te gaan zoeken. Om de zaak nog erger te maken, is het net september geworden, en met iedere poging die Margaret en Katherine doen om Hal te vinden, worden de spoken beklagenswaardiger, want er zijn geheimen die het huis wil bewaren...
De problemen beginnen echter wanneer hun dochter geen contact kan krijgen met haar vader en besluit langs te komen om uit te zoeken waar hij zit. De vertelster probeert op allerlei mogelijke manieren te voorkomen dat haar dochter ook maar iets van de geesten meekrijgt, maar het lijkt alsof ze al het mogelijke doen om de zaak in het honderd te sturen.
Het was even wennen aan de droogkloterige "wat boeit mij het"-vertelstijl, vooral omdat je na het lezen van de plot iets heel anders verwacht. Ik heb me er verder best mee vermaakt, en de schrijfster weet je verschillende keren op het verkeerde been te zetten.