Északról Hegy, Délről tó, Nyugatról Hegyek, Keletről Folyó - László Krasznahorkai (2003)
Alternatieve titel: A Mountain to the North, A Lake to the South, Paths to the West, a River to the East
mijn stem
1 stem
Hongaars
Esoterisch
144 pagina's
Eerste druk: Magvető,
Boedapest (Hongarije)
De kleinzoon van Prins Genji leeft buiten ruimte en tijd en zwerft rond omstreeks de grond van een oud klooster in Kyoto. Het klooster is ook tijdloos: het is een plek van gebed met nauwelijks een teken van enige menselijke aanwezigheid. De zwervende Prins is op zoek naar een tuin die hem lang heeft geïntrigeerd: Hij zag de tuin herhaaldelijk voor zijn geestesoog zonder hem aan te kunnen raken.
1
geplaatst: 29 juni, 20:20 uur
Herlezen, na een jaar, en hoewel ik in het begin hoopte op een ophoging naar 4 sterren, laat ik hem toch maar op (een ruime) 3.5 staan.
A Mountain to the North begint prachtig, met heerlijk lange zinnen en een fijn neergezette sfeer, waarin beschreven wordt hoe de kleinzoon van Prins Genji op zoek is naar een mystieke, geheime tuin waar hij, na erover gelezen te hebben, geobsedeerd door is. We volgen zijn pad, en tussendoor krijgen we cultuurhistorische anecdotes mee van László Krasznahorkai, in een fijn ontspannen en klassiek aanvoelende leeservaring.
Maar in de tweede helft worden steeds meer moderne elementen geïntroduceerd (een drankautomaat, een televisie, een bier drinkende groep mannen die achter de kleinzoon aan gaan - een zijplotje dat overigens nergens heen gaat) die de tijdloze sfeer voor mij wat doorbraken. Het is weliswaar een kleine ergernis, maar net dit soort moderniteiten stonden voor mij haaks op het anders zo mystieke geheel.
Desalniettemin herlas ik hem om te ontdekken of ik weer verder wil met László Krasznahorkai, en dat is toch wel echt een volmondig JA. Op naar Seiobo There Below, een vertelling waarvan ik weet dat het in de afgelopen 1500 jaar afspeelt.
A Mountain to the North begint prachtig, met heerlijk lange zinnen en een fijn neergezette sfeer, waarin beschreven wordt hoe de kleinzoon van Prins Genji op zoek is naar een mystieke, geheime tuin waar hij, na erover gelezen te hebben, geobsedeerd door is. We volgen zijn pad, en tussendoor krijgen we cultuurhistorische anecdotes mee van László Krasznahorkai, in een fijn ontspannen en klassiek aanvoelende leeservaring.
Maar in de tweede helft worden steeds meer moderne elementen geïntroduceerd (een drankautomaat, een televisie, een bier drinkende groep mannen die achter de kleinzoon aan gaan - een zijplotje dat overigens nergens heen gaat) die de tijdloze sfeer voor mij wat doorbraken. Het is weliswaar een kleine ergernis, maar net dit soort moderniteiten stonden voor mij haaks op het anders zo mystieke geheel.
Desalniettemin herlas ik hem om te ontdekken of ik weer verder wil met László Krasznahorkai, en dat is toch wel echt een volmondig JA. Op naar Seiobo There Below, een vertelling waarvan ik weet dat het in de afgelopen 1500 jaar afspeelt.
* denotes required fields.
* denotes required fields.