menu

Martin Misunderstood - Karin Slaughter (2008)

Alternatieve titel: Onbegrepen

mijn stem
2,38 (52)
52 stemmen

Engels
Thriller

96 pagina's
Eerste druk: Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, Amsterdam (Nederland)

Het leven gaat aan Martin voorbij. Hij werkt als hoofdboekhouder bij Southern Toiletbenodigdheden en woont nog bij zijn moeder. Hij zoekt zijn toevlucht in zijn enige echte passie: het lezen van misdaadromans. Hier gaat hij zo in op dat hij geen oog heeft voor de misdaden die in zijn omgeving worden gepleegd. Maar wanneer een collega op brute wijze wordt vermoord, treedt Martin ongewild op de voorgrond. Als er nog een dode valt, wordt echter duidelijk dat Martin door de politie als hoofdverdachte wordt gezien. De Nederlandse vertaling werd uitgegeven ter gelegenheid van de Maand van het Spannende Boek 2008.

zoeken in:
avatar van Dimara
2,5
Uitgave ter gelegenheid van Juni-Maand van het Spannende Boek 2008.

avatar van DvonGeem
1,5
Dit is een heel erg slecht verhaal.

Wat is er dan zo slecht aan?

Schrijft Karin Slaughter trouwens tegenwoordig in het Nederlands. Ze is toch een Amerikaanse?

avatar van DvonGeem
1,5
Erg slap. Niet geloofwaardig. Teveel humor om te lachen. Nergens spannend.
Kortom. Slecht.
Het is zonde dat ik er al zoveel tijd aan heb verdaan.

avatar van Dimara
2,5
Hando schreef:
Schrijft Karin Slaughter trouwens tegenwoordig in het Nederlands. Ze is toch een Amerikaanse?

Ze schrijft wel in het Engels, maar dit boekje heeft geen Engelse titel voor zover ik weet en bij de taal heb ik de taal van de eerste druk aangehouden...

avatar van Freud
Het boek wordt binnenkort ook in Engeland uitgegeven, en is oorspronkelijk geschreven onder de titel Martin Misunderstood, maar wel speciaal voor deze uitgave.

(Titel, jaartal en taal zijn trouwens nooit die van de eerste druk, maar die van het oorspronkelijke manuscript.)

1,5
Ik sluit me bij DvonGeem aan: teveel (mislukte) pogingen tot humor om spannend te worden; geen sympathieke personages (ook aan Martin zat ik mij te ergeren); voorspelbaar verloop van het verhaal; flauwe schrijfstijl. Waarom wordt dit eigenlijk een literaire thriller genoemd?

avatar van DvonGeem
1,5
Wat is een literaire thriller?
Het bestaat niet.
Het is mode.

avatar van Prowisorio
2,0
DvonGeem schreef:
Erg slap. Niet geloofwaardig. Teveel humor om te lachen. Nergens spannend.
Kortom. Slecht.
Het is zonde dat ik er al zoveel tijd aan heb verdaan.

Sluit me volledig bij je aan!

1,0
BobdH schreef:
Ik sluit me bij DvonGeem aan: teveel (mislukte) pogingen tot humor om spannend te worden; geen sympathieke personages (ook aan Martin zat ik mij te ergeren); voorspelbaar verloop van het verhaal; flauwe schrijfstijl. Waarom wordt dit eigenlijk een literaire thriller genoemd?

Hier sluit ik me dan weer volledig bij aan, alhoewel ik me dan afvraag waarom je nog 2*. Ik vond dit echt niet meer waard dan 1*. Ik ergerde me overigens mateloos aan de zwaar overdreven karikatuurschets van de moeder.

avatar van DvonGeem
1,5
Ik ga over het algemeen niet lager dan 2* bij een boek. Ik heb toch respect voor die boom.

Boom?? Als je het hebt over het papier dan zou ik juist een 1 geven. Aan rotzooi moet men geen bomen verspillen.

avatar van DvonGeem
1,5
Daar heb je gelijk in.

avatar van DvonGeem
1,5
Een tussenweg dan 1,5*

avatar van Leviwosc
1,0
Het boekje heb ik als een cadeautje gekregen van een vriendin. Vanwege de geringe omvang (95 pagina's) heb ik het in een dag uitgelezen.

De karakters en de verhaallijnen zijn overdreven en ongeloofwaardig en zoals een andere recensist als heeft geschreven. Daarmee is het ook inderdaad onbegrijpelijk dat Karin Slaughter de koningin van de suspense is.

Het gedrag van Martin en van zijn moeder, stoorde me enorm! Als je zo'n hekel hebt aan je moeder en je wordt zo getiranniseerd, ga je op jezelf wonen, zo simpel is dat! En een hoofdboekhouder die zich onder laat sneeuwen door zijn ondergeschikten vliegt snel het bedrijf uit.

Hier zegt men, respect voor de boom... ik vind dit boek zonde van het papier.

Eén punt voor de heldere schrijfstijl van Slaughter.

avatar van DvonGeem
1,5
Dit boek kreeg 3* in de VN thrillergids. Dat geeft te denken.

4,0
Wow, iedereen vind dit maar een slecht boek? Dit is het eerste boek na dik 2 jaar dat ik weer eens lees. Ik kreeg het van iemand, en de beschrijving achterop en het feit dat het nog geen 100 pagina's is maakte me nieuwsgierig. Ik las het in een middag uit en ik vond het GOED!
Lekker spannend en een mooie beschrijving van zo'n zonderling type als Martin. En dat terwijl zijn collega's ook best vreemd zijn.
Ik ben geen "deskundige" op boekengebied maar dit vond ik een spannend boek (alleen op het eind wordt het een beetje een anti-climax). Het heeft me weer aan het lezen geholpen en ga zeker andere boeken van Karin Slaughter lezen.

avatar van DvonGeem
1,5
Nou dit boek heeft in elk geval iemand aan het lezen geholpen. Hoe is het mogelijk.

1,5
DvonGeem schreef:
Nou dit boek heeft in elk geval iemand aan het lezen geholpen. Hoe is het mogelijk.


Ja, maar dan voornamelijk omdat het zo lekker kort is? Go figure...

net de eerst 30 paginas gelezen, en na de zwaar tegen vallende alan folsom, moet ik zeggen dat karin lekker schrijft. Er vraagt zich iemand af wat een literaire triller is, nou lees dan maar Leon de Winter, met Het recht op terugkeer. Dan weet je gelijk wat dat nou inhoud.

avatar van Thomas83
2,5
Weinig bijzonders. Veel te overdreven wat voor loser de hoofdpersoon is (en wat voor bitch zijn moeder), en het verhaal is ook wel erg simpel, alleen al dat fragment waarin de politie hem arresteert. In het echt gebeurt dat niet op die manier lijkt me. In elk geval sowieso al niet in alle politieromans die ik heb gelezen. Ook heeft de technische recherche of hoe dat ook heet wel heel snel achterhaald van wie het bloed op de bumper van de auto en in de kofferbak zijn. Volgens mij duurt zoiets toch wel minstens 24 uur.
Verder zijn de personages wat te hol en is het boek af en toe wel grappig maar vaker nog wat flauw, teveel opzoek naar de grap. En wie is Rebecca Romijnin? Anther Albada vind ik trouwens niet bepaald de naam van een Nederlandse immigrante.
Het einde van het boek vind ik dan wel weer aardig. Wat abrupt misschien, maar op zich wel leuk uitgewerkt. Kon er wel om lachen. Misschien is het ook het einde dat zorgt dat ik het boek toch nog met een aardig gevoel uit heb gelezen. Af en toe ergerde ik me wel, maar dat voerde nooit de boventoon. Ik heb me er vooral ook prima mee vermaakt, vandaar dat ik geen onvoldoende wil uitdelen. Ik hou het bij een nipte 2.5.

1,5
een SCHANDALIG SLECHT boek.

avatar van marzuq
3,0
Wat een waanzinnig leuk boekje. Totaal afwijkend van het werk dat Slaughter gewoonlijk schrijft. De mensen boven mij hebben duidelijk niet begrepen dat dit een grote grap is. Martin de loser, An de fantast en Unique de aso. Lekker over the top geschreven karakters precies goed voor zo'n kort verhaal als dit dat ik eerder verwacht van andere schrijvers in een verzameld werk. Het verhaal is lekker kort en heeft weinig om het hand, maar vermaakt prima.

1,5
Ik begrijp dat het veelal over-the-top bedoeld is (kan ook niet anders, realistisch is geen enkel personage), maar het probleem is voor mij daarin het gebrek aan humor.

avatar van marzuq
3,0
Geen humor, ik heb me anders kostelijk vermaakt met een dikke grijns. Dit is gewoon gitzwarte humor, bijvoorbeeld dat zn moeder het gedaan heeft, hoe Unique hem ineens te grazen neemt of de pesterijtjes van de collegasOkay, het is niet het meest komische boek dat ik ooit gelezen heb, maar ik vind het erg leuk zeker bedenkend dat dit van een serieuze schrijfster als Slaughter is.

avatar van DetectiveLena
2,5
Door dit boekje ben ik al haar boeken gaan lezen.
De SL reeks is far far farrrr beter dan dit verhaal.

Maar zonder dit boekje had ik waarschijnlijk nooit haar boeken gaan lezen...

avatar van Juud
1,0
Heel erg jammer dit boekje. Karin Slaughter schrijft verschrikkelijk goed en van de boeken die ik van haar gelezen heb, ben ik inmiddels een trouwe fan. Maar dit sloeg werkelijk gewoon nergens op. De personages hebben geen diepgang, zijn wel heel overduidelijk stereotype zonder dat het grappig is en spanning was nergens te bekennen. Ook vond ik het boekje vreemd geschreven. De zinnen en dialogen liepen niet lekker in elkaar over, waardoor ik de hele tijd mijn concentratie kwijt was. Het leek soms wel alsof Karin Slaughter dit in alle haast heeft zitten schrijven, want de haast druipt ervan af en het staat vol met afgeraffelde stukken.
Ik raad dit boek zeker niet aan en als je een boek van Karin Slaughter wilt lezen, zou ik eerder Onzichtbaar of Trouweloos gaan lezen, aangezien die wel heel goed zijn.

1.0*

avatar van mjk87
1,5
Geen al te best boek. Alle personages zijn stereotype. En hun handelingen op z'n zachts gezegd "vreemd". Er is totaal geen uitdieping van enig personage. Zeker niet als je dat op een overdreven manier probeert. Er is dus geen enkele inleving in wie dan ook. Eerder werkt de benadering afstotend en wens je allen het ergste toe. En dat zal niet de bedoeling zijn geweest. Ook van spanning is er eigenlijk geen sprake.
De plot zelf is nog niet eens onaardig en gaat toch een andere richting uit dan gedacht aan het begin. Prima dus. Verder leest het heel snel en makkelijk weg, en het laatste hoofdstuk was wel degelijk goed. Cynisch en inktzwart. Toch aardig afgesloten, dus vooruit, 2*

vermeerf
Niet bijzonder, had er meer van verwacht. Maar als ik de meningen hier zo eens lees is het niet representatief voor haar werk. Toch maar eens een boek van haar aanschaffen dan.

avatar van Dee-e
2,5
Niet een bijzonder boekje. Op zich wel op sommige punten grappig, vanwege het sarcasme. Lekker voor tussendoor, maar zeker niet hoogstaand.

2,0
Ik lees graag de boeken van Karin Slaughter, maar dit vond ik echt een tegenvaller. De personages worden meestal goed uitgediept in haar boeken, wat ik juist erg aan haar waardeer. In dit boekje was dat totaal niet het geval. Ik snap wel dat je personages in zo'n 95 pagina's niet goed kunt uitdiepen (daarom ben ik ook niet zo'n fan van korte verhalen en dit soort dunne boekjes), maar dit vond ik dan wel weer het andere uiterste; erg stereotype tot aan totaal niet geloofwaardig. Het verhaal vond ik ook totaal niet spannend. Ik ben het ook eens met wat iemand eerder zei, dat er geen sympathiek personage in voor komt.
Velen hiervoor noemden het 'over the top', maar ik zag de humor er niet van in.
Geef mij de Sarah Linton-serie maar, dát vind ik goede boeken!

3,5
Voor een kort crime-boekje helemaal niet zo gek. Dat karakters wat of of zelfs behoorlijk ongeloofwaardig zijn maakt het nog geen slecht boek. Dat bepaalde karakters je irriteren maakt het nog geen slecht boek. Dat de humor, die er wel degelijk inzit, je niet aanspreekt maakt nog geen slecht boek.
Dit boek heeft een originele plot en een aardig einde. Maar gezien eerdere reacties op BM is mijn mening wel enigszins afwijkend. Moet kunnen denk ik.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:46 uur

geplaatst: vandaag om 22:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.