menu

Ra'aytu Ram Allah - Moeried Barghouti (1997)

Alternatieve titel: Weerzien met Ramallah

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Arabisch
Politiek / Sociaal

191 pagina's
Eerste druk: Dar Al Hilal, Caïro (Egypte)

In 1967 bezette Israël het geboortedorp van de Palestijnse dichter Moeried Barghoeti (1944), die juist aan een studie in Egypte was begonnen. Pas dertig jaar later, na de vestiging van het Palestijnse Autonome Gezag, mocht hij een kort bezoek brengen aan Ramallah. Er bleek veel veranderd te zijn, zowel in zijn verbeelding als in werkelijkheid. In de tussenliggende jaren heeft Barghoeti over de wereld gezworven, verliet hij gedwongen Egypte en woonde hij lange jaren in Hongarije, tot hij zich weer bij zijn vrouw en zoon in Cairo mocht voegen.

zoeken in:
avatar van Prowisorio
3,5
Waar denk je aan bij diaspora? Ik niet aan Palestijnen... maar Moeried Barghoeti gebruikt die term toch veelvuldig om de verdrijving/verbanning van miljoenen Palestijnen uit Palestina mee aan te duiden. Wikipedia hielp me al uit de droom (hoewel daar de Palestijnse diaspora niet wordt genoemd), maar toch heb ik het vermoeden dan hij deze term gebruikt, juist omdat het zo verbonden is met de joden. Sommige dingen vond ik erg moeilijk om te lezen.... steeds weer dacht ik ... ja, zeg, kom nou... het zijn echt niet alleen de joden, het is niet alleen de schuld van Israël, jullie zijn ook bepaald geen lieverdjes. Aan de andere kant is dit het eerste boek van een palestijn dat ik lees..... Dat kan ik niet zeggen van joodse schrijvers... Heb in mijn tienerjaren al bijvoorbeeld Exodus (en de meeste andere boeken) van Leon Uris gelezen.

Hoe dan ook, het werd tijd om me ook eens wat door iemand van 'de andere kant' te laten vertellen over de gebeurtenissen daar.

Regelmatig krijgt Israël er van langs.. de nederzettingen, de catastrofe van 1948 en alles wat daarna 'door Israël' is uitgespookt en natuurlijk is voor de schrijver de oorlog van 1967 belangrijk. Het zal je ook maar gebeuren.. zo ben je in een ander land aan de studie, zo mag je niet meer naar je eigen land terug.. niet voor eventjes, maar 'voorgoed'. Het is echter geen ordinaire schoppartij tegen de joden of Israël.. het is het verhaal van iemand, die op 23-jarige leeftijd landloos is geworden en dat tot op de dag van vandaag eigenlijk nog is. Er bestaat tenslotte nog steeds geen Palestina. Hij heeft één zoon, geboren in Cairo, Egyptische moeder... maar zonder het expliciet te zeggen, vindt hij eigenlijk dat zijn zoon (ook) 'ontheemd' is. Dat komt toch vreemd op mij over.. maar ik ben waar ik ben geboren, opgegroeid en wil zijn. Hij niet.

Geen geniaal boek, geen boek dat je heel erg doet meeleven met degene die het allemaal overkomt en overkomen is, maar wel een boek dat me, juist omdat het allemaal niet echt geromantiseerd wordt, gelegenheid gaf om begrip te hebben voor gevoelens en gedachten van die vreemdeling op bezoek in eigen land.

"Rabin heeft gezegd: "Het ondertekenen van de Beginselverklaring is niet eenvoudig voor mij, als strijder in het Israëlische leger en in verschillende oorlogen. Het is niet eenvoudig voor het volk van Israël en de joden in de diaspora."
Hun huizen, gebouwd op de onze, tonen hun edelmoedigheide bereidheid om begrip op te brengen voor die vreemde voorkeur van ons om in kampen te leven, verspreid in de diaspora van goden en vliegen, alsof wij hun hebben gesmeekt ons uit onze huizen te verjagen en ze met hun bulldozers voor onze ogen met de grond gelijk te maken. Hun genadige geweren in Dair Jasien 'vergeven' ons dat ze onze lijken op die dag bij zonsondergang hebben opgestapeld. Hun straaljagers hebben 'mededogen' met de graven van onze martelaren in Beiroet. Hun soldaten 'vergeven' ons dat de botten van onze jongens zo breekbaar zijn als een van hen er met een grote steen op beukt. Israël, het slachtoffer, geeft zijn warme, roodgekleurde mes een glans van vergiffenis."

avatar van psyche
psyche (crew)
Prowisorio schreef:
Waar denk je aan bij diaspora? Ik niet aan Palestijnen... maar Moeried Barghoeti gebruikt die term toch veelvuldig om de verdrijving/verbanning van miljoenen Palestijnen uit Palestina mee aan te duiden. Wikipedia hielp me al uit de droom (hoewel daar de Palestijnse diaspora niet wordt genoemd), maar toch heb ik het vermoeden dan hij deze term gebruikt, juist omdat het zo verbonden is met de joden.

Ja, dat denk ik wel. Want inderdaad kan het evengoed Albanezen, Palestijnen, Koerden en andere volken betreffen.

Sommige dingen vond ik erg moeilijk om te lezen....

In de jaren negentig heb ik langere tijd beroepsmatig gewerkt met vluchtelingen, dat was soms moeilijk wanneer ik met verschillende 'partijen' te maken had.
Mooi dat je moeite je niet heeft weerhouden door te lezen want ja

iemand van 'de andere kant' te laten vertellen over de gebeurtenissen


mag m.i. niet vergeten worden. Al moet ik toegeven dat ik in die zin wel eens een boek heb geprobeerd dat ik moest wegleggen zo stond het me tegen. Misschien later nog eens ...

avatar van Zelva
Best moeilijk misschien gezien het thema van het boek, maar het is niet de bedoeling dat dit uitloopt op een politieke discussie

avatar van psyche
psyche (crew)
Zelva schreef:
Best moeilijk misschien gezien het thema van het boek, maar het is niet de bedoeling dat dit uitloopt op een politieke discussie


Excuus als het (al) zo overkwam, was niet mijn intentie. Ik bedoelde dat ik het in algemene zin belangrijk vind over welke politiek(e geschiedenis) dan ook te lezen en dat/wat lezen dan kan teweegbrengen.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:03 uur

geplaatst: vandaag om 08:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.