Razorblade Tears - S.A. Cosby (2022)

Winnaar van de VN Detective & Thrillergids 2023. "De dialogen zijn om te smullen, de karakters goud, en het tempo is duizelingwekkend hoog", aldus de recensent. Ik wacht inmiddels op de bibliotheekreservering.

Een beetje woke en een heleboel Elmore Leonard. Met 'Razorblade Tears' (2022) gebruikt S.A. Cosby een hypermasculiene wraakfantasie voor serieuze thema's als homofobie, racisme en sociale uitsluiting. Of zoals de zwarte gezinsman Ike en de witte redneck Buddy Lee allebei pas begrijpen wat ze hebben verloren als hun getrouwde zoons omkomen bij een haatmisdrijf. Waarom konden ze er niet gewoon voor ze zijn toen hun zoons met elkaar trouwden en een dochtertje kregen? Misschien hadden ze zelfs hun dood kunnen voorkomen!? De schroeiende pijn om het verlies brengt beide vaders bij elkaar in een kamikaze-zoektocht naar antwoorden. Met een oud zakmes en een diverse selectie aan tuingereedschap steken, hakken en beuken ze in op diverse homohaters die op hun pad komen. De uitkomst is altijd bevredigend. 'Razorblade Tears' (2022) is een heerlijk rechttoe rechtaan genrewerkje met een duidelijke boodschap en een continue spanningsboog. Het is wel een beetje voorspelbaar waar het plot naartoe gaat en welke ontwikkelingen Ike/Buddy Lee doormaken, maar het zijn zulke sympathieke gasten dat het eigenlijk niet uitmaakt. Ook genieten om de pulperige beschrijvingen van het spoor van vernieling wat beide heren achterlaten.

Fouter dan fout. Een heerlijke aaneenschakeling van slechte one-liners, voorspelbare gebeurtenissen, heel veel herhaling en om de haverklap ongeloofwaardige preken die wij ons als lezer heel erg zouden moeten aantrekken.

Ik houd hier wel van. Dit deed me meteen denken aan zo'n typische 90 straight-to-video actiefilm met Jeff Fahey. Ike en Buddy Lee (yup, de een is African American en de ander een redneck, kan het nog clichématiger?) hebben allebei (das toevallig) gay zonen en daar kunnen ze natuurlijk niet mee omgaan want uhm.. geen verklaring, gewoon; dat komt nu eenmaal goed uit voor het verhaal. Wanneer hun zonen vermoord worden kunnen de mannen wel plotsklap de seksuele geaardheid van hun zonen accepteren want uhm... geen idee, character development ofzo? Zo werkt dat toch? Eerst denk je op manier a, een minuut later op manier b. Maar goed, maakt niks uit. Komt ook gewoon goed uit voor het verhaal. Nu ze allebei super woke zijn gaan Ike en Buddy Lee op zoek naar de daders, dus je kunt wel voorspellen wat er gaat gebeuren: elk hoofdstuk komen ze een ander poppetje tegen, dat blijkt natuurlijk tot op het einde de verkeerde te zijn, maar toch timmeren ze iedereen in elkaar. Autorijden, preken over iedereen accepteren, mensen in elkaar timmeren, volgende hoofdstuk. Autorijden, preken over...etc.. Tot het eind van het verhaal.

Deze b actiefilm wordt opgeleukt met allerlei afschuwelijke one-liners als:






Ik verzin dit niet. Dit zijn zinnen uit het boek. Dit boek komt uit 2022. Laat dat maar eens even bezinken.

Korte samenvatting: Samurai Cop in boekvorm ondergedompeld in een woke-saus.

Hilarisch slecht, maar daardoor ook wel weer bijzonder genietbaar. Erg leuk: 3,5*