"Les Enfants Sont Rois" van Delphine de Vigan is een aanklacht tegen online kindvloggers, waarbij ouders over de rug van hun kinderen geld verdienen door het maken van video's. Het boek vertelt het verhaal van Mélanie Claux, die het hele leven haar en haar kinderen deelt via YouTube en Instagram. De hele dag van de kinderen staat in het teken van het maken van video's, totdat plotseling haar dochter Kimmy verdwijnt. Er ontspint zich een verhaal waarin de ongerustheid van de ouders wordt verweven met een zoektocht naar Kimmy. We volgen hierbij vooral rechercheur Clara Roussel en haar verwondering over het fenomeen kindvloggers.
Hoewel het verhaal gaat over de uitwassen van sociale media, heeft De Vigan in de kern een boek geschreven over buitenstaanders. Moeder Mélanie, kinderen Kimmy en Sammy, rechercheur Clara, allemaal zijn het vrij eenzame personen op zoek naar houvast en erkenning. De wijze waarop De Vigan inzicht geeft in hun onzekerheden en patronen zorgt voor een gelaagd boek.
Na ongeveer driekwart van het boek valt de spanningsboog over de verdwijning van Kimmy weg. De Vigan maakt dan een tijdsprong naar 2031. Even was ik bang voor een soort epiloog met hoe alle hoofdpersonen terecht zouden komen, waarin alle losse eindjes werden opgelost. Maar De Vigan kiest in dit deel voor een aantal losse scenes, die het boek juist extra diepgang geven en misschien wel meer losse eindjes achterlaten.