menu

Le Rapport de Brodeck - Philippe Claudel (2007)

Alternatieve titel: Het Verslag van Brodeck

mijn stem
4,00 (43)
43 stemmen

Frans
Psychologisch

404 pagina's
Eerste druk: Stock, Parijs (Frankrijk)

Brodeck heeft er niet om gevraagd. Hij is door zijn dorpsgenoten uitgekozen om een verslag te schrijven over de Anderer, een vreemdeling die enkele maanden eerder in het dorp is komen wonen. Details zijn niet nodig, de feiten zijn genoeg. Zolang maar duidelijk wordt dat de dood van de vreemdeling onvermijdelijk was. Brodeck ontdekt al snel meer dan hij ooit kwijt zal kunnen in het verslag. Hij besluit naast het officiële verslag een persoonlijk document bij te houden. Al schrijvende wordt hij herinnerd aan zijn deportatie naar het kamp waar hij al zijn waardigheid verloor, en komt hij erachter wat zijn vrouw is aangedaan tijdens zijn afwezigheid. Intussen hoort hij steeds meer gedempte stemmen, die hem doen inzien dat hij zelf misschien ook niet zo thuis is onder zijn dorpsgenoten als hij tot dan toe had gedacht.

zoeken in:
5,0
Claudel is een rasechte 'sfeerverteller'. Hij hanteert een unieke, structurele, geladen schrijfstijl. Beklemming, paranoïa en onaardse beschrijvingen van naderend onheil zijn kenmerkend voor zijn werk. Een rode draad doorheen zijn oeuvre is de bijzondere interesse voor 'de getraumatiseerde mens'. Psychische metamorfoses en karakteriële veranderingen die zich al dan niet bewust manifesteren weet hij accuraat en op empathische wijze weer te geven. Zijn romans spelen zich dan ook meer op het inter-psychische dan op het inter-menselijke niveau af.
In Het verslag van Brodeck creëert de schrijver, door het abstraheren van de protagonist en door nadruk te leggen op het suggestieve, een aura van magie en ongenaakbaarheid rond het personage. Dat geeft de fantasie van de lezer vrij spel om te kneden, te herkneden. Claudel is geen man van de directe confrontatie, maar des te meer van de stilzwijgende verstandhouding. Aanvankelijk voel je je bij het lezen van deze roman een buitenstaander, een toevallige voorbijganger, maar langzamerhand een deelgenoot van diepe gedachten, complexe feiten, angstvallig bewaarde geheimen. Deze conversatie met de lezer maakt het boek des te intenser. Het verslag van Brodeck is even onheilspellend als De schreeuw van E.Munch, een schreeuw die niet uit de wijd opengesperde mond komt van de geportretteerde, maar eerder uit de psychotische, alomtegenwoordige, dreigende omgeving.Claudel heeft met Het verslag van Brodeck een compilatie van zeer indringende karakterstudies gemaakt. De plot wordt op ingenieuze wijze, door van de hak op de tak te springen en afwisselend vooruit en achteruit te blikken in de tijd, geleidelijk aan ontrafeld. Verbanden worden beetje bij beetje blootgelegd. De hel van de uitroeiingskampen, waarbij bewust geen enkele reëel feit of bestaande plaats bij naam genoemd wordt, worden zeer intens beschreven als door iemand die zijn verstand verloren heeft, in deze door Brodeck zelf. Claudel beschikt over de gave om in de hoofden van zijn personages te kruipen en zich als een kameleon al schrijvend een weg te banen door de complexheid van zijn eigen constructie.
Het verslag van Brodeck is tevens een krachtige, niet mis te verstane aanklacht tegen xenofobie, waarmee Claudel duidelijk de weg bewandelt van de maatschappelijk geëngageerde auteur.

avatar van DvonGeem
4,0
Bijzonder mooi boek. Aanrader. Weet nog niet of ik hem net zo goed ga vinden als grijze zielen. Wel opvallend overigens dat dit boek over de tweede wereldoorlog handelt en grijze zielen over de eerste.

avatar van Prowisorio
4,0
ElisabethFrancet schreef:
Het verslag van Brodeck is tevens een krachtige, niet mis te verstane aanklacht tegen xenofobie...


Het verslag van Brodeck is inderdaad één grote aanklacht tegen xenofobie... Fremder. Wat Claudel ook op diezelfde niet mis te verstane wijze duidelijk maakt, is het 'enge' van massa's. De beschreven gebeurtenissen maken dat duidelijk, maar alsof dat niet genoeg is, zegt/denkt Brodeck ergens letterlijk::
Je zag alleen vrolijke, lachende, vredige gezichten .... en ik beschouwde die vredige gelaatsuitdrukkingen als maskers die bloedige gezichten met ogen vol waanzin en gapende muilen verborgen.

Er wordt heen en weer gesprongen in de tijd (en dus in situaties) en gaandeweg het boek krijg je zo steeds meer informatie.. hoe kwam Brodeck in het kamp terecht, waarom Kelmar niet meer verder wil, waarom Emélia neuriet, waarom Diodème afscheid neemt en waarom die Anderer..

Het is geen vrolijk boek en net als in Grijze zielen, speelt veel zich af in een benauwend, afgelegen dorp met nogal wat nare mannen. Mannen met soms lichtgrijze, soms donkergrijze zielen zou je kunnen zeggen .

Vergeet niet dat het de onwetendheid is die altijd zegeviert, Brodeck, niet de kennis.

avatar van Dexter
3,5
Ik heb het boek net besteld, ik ben heel erg benieuwd

avatar van eRCee
3,0
Goede analyse van ElisabethFrancet in het eerste bericht. Weinig aan toe te voegen.

Alleen nog wat over de stijl. Inderdaad gebruikt Claudel een aardige vertelstructuur door voortdurend tijdsprongen te maken, soms middenin een verhaal. De hoofdplot ontwikkelt zich daardooor wel erg traag, wat het boek in het tweede deel een beetje opbreekt. Het verslag vordert te langzaam en verliest z'n spanning.
Verder vind ik dat het taalgebruik van Claudel net te overdadig is. Soms gebruikt hij een metafoor in vier achtereenvolgende zinnen. Meestal zijn ze mooi en treffend, maar het is teveel. Aardig is dat de verteller tegen het eind van het boek ditzelfde verwijt krijgt van een van de personages. Dit lijkt een soort reactie van Claudel op deze kritiek. Helaas kan dat niet ongedaan maken dat het metafoorgebruik me stoorde, iets wat me in zijn eerdere boeken niet overkwam.

Eentje wil ik er toch noemen, omdat 'ie zo mooi is:

Aan de horizon zag ik haar, haar zachtheid, haar lach, haar huid, haar stem van fluweel en van schelpjes, haar accent van elders dat ieder woord dat ze zei zo onhandig liet klinken als een kind dat over een steen struikelt en bijna ten val komt, zijn evenwicht hervindt en dan in lachen uitbarst.

avatar van -JB-
4,5
Ik ben overdonderd door dit prachtige boek dat gaat over de massa en hoe individuen zich hier tot verhouden. Het boek legt op krachtige wijze bloot hoe beïnvloedbaar en angstig mensen zijn in bepaalde situaties.
De wijze waarop Claudel in dit boek het verhaal van Brodeck, de hoofdpersoon, verweeft met de gebeurtenissen in een afgelegen dorp en met de wereldgeschiedenis is uitzonderlijk. Hij benoemt hierbij plaats en tijd nooit, maar je hoeft geen goed verstaander te zijn om te snappen waar het overgaat.
Claudel gebruikt hiervoor inderdaad veel metaforen en verwijzingen, maar in tegenstelling tot mijn voorganger heeft dit me geen moment gestoord. De vergelijkingen zijn meestal treffend en zorgen bovendien voor de cadans van het boek. Ze geven het boek de rust om de vele heftige gebeurtenissen te laten bezinken.
Het is deze cadans waardoor ieder personage zwelgt in de verleden van het dorp en het besef van dit verleden. Het zorgt voor de beladen sfeer waarin de karakters zich steeds verder ontwikkelen en iedere dorpsbewoner zijn eigen zwakheid bloot legt.

Indrukwekkend boek!

4,5
De afschuwelijke gebeurtenissen en het bodemloze pessimisme vinden hun tegengewicht in de prachtige natuurbeschrijvingen en de wonderlijke schrijfstijl.

4,0
Neus op de feiten van hoe mensen zich in bepaalde omstandigheden kunnen gedragen. Nog maar eens duidelijk hoe belangrijk context is maar het niet zou mogen zijn ...
Goed geschreven, boeiend verhaal en graag gelezen. Een aanrader !

Gast
geplaatst: vandaag om 18:16 uur

geplaatst: vandaag om 18:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.