‘Waarom wij naar de aarde kwamen. Een (voor)leesboek voor kinderen van 10-100 jaar’ is geschreven door Hans Stolp. Hij studeerde theologie en is onder meer pastor en auteur van meer dan 30 boeken. In zijn werk wil hij de oorspronkelijke, spirituele of esoterische traditie (weer) voor een breed publiek toegankelijk maken. Ik werd door een bekende op dit boekje geattendeerd, diegene had het al een paar keer gelezen. Ik werd reuze benieuwd.
Het boekje leest vlot en vind ik helder geschreven. Tegelijkertijd roept het naast instemming eveneens weerstand bij mij op.
HS wil met dit boekje antwoorden geven op vragen over de zin tot en met noodzaak van de mens op aarde. Hij vertelt in de eerste 70 pagina’s van dit boekje over de reïncarnatieleer, het christendom, Jodendom, Islam en Boeddhisme. Hij vergeet echter andere religies of levensovertuigingen te benoemen onder andere hindoeïsme en humanisme. Mooi vind ik aan de vermoedelijke intentie van HS de omschrijving waar verschillende levensovertuigingen elkaar kunnen vinden. Dat deze ook mensen met een humanistische achtergrond over en weer kunnen inspireren las ik bijvoorbeeld gisteren nog in
dit interview. Natuurlijk, een mens moet soms kiezen, maar geef dan duidelijk aan dat er nog meer overtuigingen zijn en waarom voor een selectie gekozen wordt.
Mijn grootste weerstand deel ik met een
recensent van Trouw, met name de ‘toon’: de stijl van het geschrevene is wat mij betreft te infantiel. Met betrekking tot onderlinge meningsverschillen het gebruik van zinnen als
Erg, hè, dat sommige mensen zo denken en geloven kunnen of
Nu ga ik jullie iets heel moeilijks uitleggen. Ook bij een voorleesboek is dit onnodig m.i. Sterker, ik vind dit als vrouw van nog net geen 100 als ik voorlees aan een kind van bijna 10 in een gemiddeld jeugdboek niet terug. Integendeel.
Met name vind ik HS overkomen als alwetend, de teksten hebben een bepaalde m.i. onnodige stelligheid. Na die eerste verbindende 70 pagina’s verlegt HS zijn focus naar het christendom. Aanvankelijk denk ik nog: nou ja, het is de religie waarmee hij is opgegroeid, het is hem vertrouwd. Heel even neemt hij nog een zijsprong naar het boeddhisme, maar over de Koran, de Thora lees ik niets meer. Laat staan andere levensovertuigingen.
Heel jammer. Temeer omdat ik ervan uit wil gaan dat de intentie van HS goed is.
2,5*