Les Plaisirs et les Jours - Marcel Proust (1896)

Alternatieve titel: Lusten en Dagen

Frans
Verhalenbundel / Gedichtenbundel
Psychologisch

277 pagina's
Eerste druk: Calmann-Lévy, Parijs (Frankrijk)

'Les Plaisirs et les Jours' is een verzameling prozagedichten en korte verhalen. Deze collectie is sterk geïnspireerd door decadentie en in het bijzonder door het werk van de dandy Robert de Montesquiou. Met een knipoog naar de Oudgriekse dichter Hesiodos die 'De werken en de dagen' schreef, gaf Proust zijn heterogene bundel van eerder in tijdschriften verschenen teksten de titel 'Les plaisirs et les jours' mee. Het is een hetegoreen werk bestaande uit verhalen, (proza)gedichten, pastiches en stukjes die als korte inhoud voor zedenkomedies zouden kunnen dienen (Fragments de comédie italienne). Onder de kop 'Portraits de peintres et de musiciens' wijdt hij gedichten aan de schilders Albert Cuyp, Paulus Potter, Antoine Watteau en Antoon van Dyck, en aan de componisten Frédéric Chopin, Christoph Willibald von Gluck en Wolfgang Amadeus Mozart. In 'Mondanité et mélomanie de Bouvard et Pécuchet' pasticheert hij Gustave Flaubert en laat hij de twee kleinburgers discussiëren over letterkunde en over muziek (waarbij steevast een discussie rijst over… Reynaldo Hahn). 'Les regrets, rêveries couleur du temps' is een reeks prozagedichten (rond o.a. de lente, de ouderdom, het verdriet, de droom, het geheugen, de maan, de zee…). Daarnaast zijn er de verhalen, soms eerder sentimenteel ('La mort de Baldassare Silvande vicomte de Sylvanie') soms ironisch ('Un diner en ville of La fin de la jalousie').