(Tevens opgenomen in het zesde deel van het Verzameld Werk.)
Toen ik dit obscure werkje aan de site toevoegde, kwam ik het artikel dat Gerard Reve voor
Het Pareel schreef toevallig een dag later tegen in de essaybundel
De Ondergang van het Morgenland (1991) van Karel van het Reve, die net als zijn broer en vader bij dezelfde krant werkzaam is geweest en het volgende vertelt:
'(...) Dat moet in of omstreeks 1947 geweest zijn, kort nadat het reizen naar het buitenland weer mogelijk geworden was. Een vereniging die zich bezighield met het beschermen van jonge meisjes had zich tot de pers gewend met een waarschuwing over de vele gevaren die jonge meisjes bedreigen als zij zich buiten de landsgrenzen begeven. Gerard werd als verslaggever op die vereniging afgestuurd om bijzonderheden te horen over wat er zoal voor verschrikkelijk met die jonge meisjes gebeuren kon. Het bleek dat de dames geen enkel geval konden noemen van een meisje dat in het buitenland iets onaangenaams was overkomen.
Goede raad is duur. Een verslaggever gaat niet graag voor niets op pad. Dus schreef Gerard een reportage, waarin verschillende meisjes aan het woord kwamen, die op buitenlandse reizen slechte ervaringen hadden opgedaan. Een van die meisjes, herinner ik mij, vertelde hoe ze bij een Franse familie logeerde waarvan de oudste zoon aan tafel altijd van die rare geluiden maakte. Het stuk werd geplaatst, met een foto erbij van een meisje achter het open raam van een naar het buitenland vertrekkende trein. Niemand had iets in de gaten. Pas later hoorden we van Gerard dat het hele verhaal gelogen was.' [pag. 87-88]
Toen ik het stuk van Gerard Reve eerder las, leek het me al een geval van complete kolder. Daarom wel fijn dat zijn fijnzinnige broer dit geval van
fake news avant la lettre alsnog onderuit haalt.