Beatrijs (1374)
Middelnederlands
Gedichtenbundel
Sprookje
68 pagina's
Beatrijs, een jonge vrouw uit een adellijke familie, is kosteres in een klooster. Uit liefde voor een jeugdvriend verlaat ze op een nacht in stilte het klooster. Zeven jaar lang leven Beatrijs en haar lief in rijkdom, en ze krijgen twee kinderen. Maar wanneer het geld op is, gaat hij ervandoor. Beatrijs staat er alleen voor. Gedurende zeven jaar verdient ze de kost als hoer, maar uiteindelijk krijgt ze berouw. Ze besluit terug te keren naar het klooster. Nadat ze haar kinderen heeft achtergelaten bij een weduwe die voor hen zal zorgen, gaat ze heimelijk terug naar het klooster dat ze veertien jaar eerder heeft verlaten.
Misschien is het boek niet spannend, als je het vergelijkt met de boeken van nu, en kunnen we niet veel aansluiting vinden met het verhaal omdat het uit een tijd stamt die totaal anders is dan deze, maar dat we een origineel boek/verhaal uit de Middeleeuwen nog steeds kennen, is heel bijzonder.
Ik heb respect voor de schrijver van dit boek, hij probeerde het volk niet alleen te vermaken maar ook iets bij te brengen.
Het is bijzonder te kunnen lezen hoe de Middeleeuwers daadwerkelijk dachten.
Ik kan nog best genieten van de feodale waarden in Karel ende Elegast en van de listige streken van Reinaert de Vos, maar de Beatrijs is echt wel een ver-van-mijn-bedshow geworden. De non, die er hemel en aarde bijsleept omdat ze verliefd is geworden, mag voor die tijd best wel relevant zijn geweest, nu is het toch allemaal te nietszeggend om nog indruk te maken op de moderne lezer. Gelukkig dat het hele tafereel maar een 1000 verzen inneemt. 2,5*