Eigen Welzijn Eerst: Hoe de Middenklasse Haar Liberale Waarden Verloor - Roxane van Iperen (2022)

mijn stem

3,31 (8)

8 stemmen

Nederlands
Ideeënliteratuur / Politiek

144 pagina's
Eerste druk: Thomas Rap, Amsterdam (Nederland)

Nederland heeft lang een zelfbeeld van openheid en tolerantie gehad, waarvan de middenklasse de motor was. Een uitvloeisel van het naoorlogse optimisme van kansengelijkheid, gebaseerd op liberale waarden en fatsoenlijke publieke voorzieningen voor iedereen, ongeacht afkomst of achternaam. Maar ergens kwam er een ommekeer en werd er niet langer ingezet op de potentie die van onderuit zou opbloeien, maar op zelfbehoud. 'In Eigen Welzijn Eerst' trekt Roxane van Iperen een lijn: na de opkomst van Fortuyn en Wilders verschoof het narratief: van een jarenlange negatieve boodschap van angst voor het externe gevaar, naar een positieve boodschap van focus op het eigene. De lijn eindigt in het heden met de door Van Iperen gemunte term ‘wellness-rechts’: ‘Een groep die voorheen apolitiek was, althans, die zich in deze georganiseerde vorm nog niet eerder in de politieke arena had laten gelden: bezorgde moeders en online influencers uit de welzijnshoek.’ 'Eigen Welzijn Eerst' is een essay over de glijdende schaal waarop de (voorheen) liberale middenklasse van Nederland zich momenteel bevindt en waarin Van Iperen betoogt dat diezelfde middenklasse zich herbezint op haar oorspronkelijke positie als de motor van het vooruitgangsdenken en innovatie.

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

3,0

mjk87

geplaatst: 17 juli 2022, 20:47 uur

Niet helemaal gelukt. In het begin gaat het nog vrij veel over de gemiddelde Nederlander en waarom deze conservatief wordt, waarbij Van Iperen enkele rake observaties heeft maar mijns inziens een belangrijk punt niet benoemt en onderzoekt: mensen zijn van nature behoudend en vallen hierin terug als de maatschappij of politiek hen niets anders brengt. Dat is ook een hele goede verklaring.

Maar dan ineens gaat ze over op welness rechts (ook wel vrouwelijke wappies) waar ze wel helder beschrijft hoe men daartoe komt (en hoe vrouwen in deze rol passen en waarom zij daar geen problemen mee lijken te hebben) maar dat hele stuk komt niet echt voort uit hetgeen ze daarvoor schrijft. Alsof ze ineens van programma wisselt op tv. Het eerste deel wordt afgekapt, het tweede deel past er als vervolg wel bij maar wel erg ingezoomd op slechts één onderdeel. Wat wil ze nu zeggen? Dat dat een soort eindpunt is voor mensen die conservatiever worden? Of wilde ze gewoonweg te veel schrijven in deze beperkte ruimte?

Al met al zegt ze genoeg boeiende dingen maar had er beter een wat strakker verhaal van gemaakt kunnen worden. 3,0*.

* denotes required fields.