Eigen Welzijn Eerst: Hoe de Middenklasse Haar Liberale Waarden Verloor - Roxane van Iperen (2022)

Had net een heel sterk verhaal bij Sophie. Ben erg benieuwd.

Dit klinkt heel boeiend.

Vond het ook boeiend klinken, totdat ik in de plotomschrijving tegenkwam dat ze het dan richt op bezorgde moeders en influencers uit de welzijnshoek. Ik associeer de titel met een veel grotere groep.

Dat is natuurlijk wel een zichtbare en vocale groep die een veel grotere groep representeert. Op tv legde ze ook uit dat het die groep is die zich met alle 'goede bedoelingen' onbewust voor het karretje van stromingen als Qanon (qAnon? Kuu-aa-non) laten spannen. De stap van het beste voor je kinderen willen naar chemtrails en kinderverkrachtende elites is dan, gek genoeg, nog maar een kleine.

(Ze haalde ook nog andere voorbeelden aan.)

Mijn interesse blijft gewekt in ieder geval!

Dit boek doet me denken aan de propaganda van de Guardian. Daar kun je artikelen vinden dat mannelijk architecten grote gebouwen maken omdat ze een piemel hebben. Die denken de hele dag aan piemels en daarom maken ze grote torens om de patriciaat te bevestigen en de vrouwen klein, o zo klein te houden. Een ander artikel van de Guardian zegt dat als je aan fitness doet, dat je dan grote kans hebt dat je extreemrechts wordt. Want sporten is iets voor rechtse mensen.

Zo zie je hier een bange Roxanne van Iperen. Iemand die de overheid, big pharma en big tech een warm hart toedraagt en daarin de overheid ondersteunt. Ze heeft het over Qanon dat allang gedaan is, dat was eerder een hype dan een blijvend iets. Roxanna kan het niks schelen dat mensen mentaal en financieel aan lockdowns kapot gaat en dat de er door de big pharma een grote transfer van geld is gekomen waarin de grote bedrijven alleen maar meer en meer en meer macht hebben. Roxanna kan het niks schelen dat de jeugd meer drugs gebruikt en meer verslavingsproblemen, Roxanne kan het niks schelen dat 20% van de jeugd met zelfmoordgedachtes zitten. Volgens Roxanna is dat allemaal goed maar o wee als er ergens yoga moeder zich zorgen maken om de corona maatregelen. Volgens Roxanne moeten we blind de overheid volgen. Echt jongen, wat een idioot.

Ik ben erg benieuwd naar die artikelen! Kun je ernaar linken? Dat zijn wel erg stellige conclusies om te trekken en gemakkelijke redeneringen om te stellen na onderzoek; na welk onderzoek dan ook.
En in welk opzicht doet dit boek jou daaraan denken? Zie je analoge stellingen en redeneringen in dit werk? Kun je wat voorbeelden geven?

Je doet wel erg stellige beweringen over Van Iperen; met een stelligheid die je The Guardian lijkt te verwijten. Doe je dan nou niet precies hetzelfde als wat je bij anderen hekelt?
Ik zie graag je redeneringen en voorbeelden terug, want zonder "bewijs" dit over een auteur beweren vind ik wel erg gortig. The Guardian heeft het over groepen mensen in het algemeen, zo lijkt het; jij doet dat nu over iemand persoonlijk. En je mag zulke zaken iemand niet toeschrijven, zeker niet zonder grondig voorbeelden te geven en redeneringen te geven. Je zegt namelijk zaken die de lezer niet zomaar uit het boek zou moeten halen, me dunkt.
Mocht je je afvragen waarom dit zou moeten: dat staat in de gedragsregels:

Ik kijk uit naar je voorbeelden en redeneringen!

Big Pharma ligt natuurlijk juist vanuit linkse hoek (bv. Bernie Sanders maar ook Marijnissen/Klaver) al veel langer onder vuur en dat dit topic nu door corona gekaapt is en aan een andere kant van het politieke spectrum wordt toegeschreven slaat nergens op. Voor Big tech geldt hetzelfde. Ik zou ook niet weten waaruit zou blijken dat Van Iperen deze twee grootheden een warm hart toedraagt.

Haha, ik ben ook erg stellig en ik zeg ook niet dat ik gelijk heb. Ik heb het boek niet gelezen en ik reageer op de synopsis en op het bericht van Robsessie. Dus in de synopsis staat de term 'welness-rechts' en dat doet me denken aan het artikel in de Guardian over extreem rechtse fitness groepen. ‘Fascist fitness’: how the far right is recruiting with online gym groups | Far right | The Guardian - theguardian.com. Ik fitness al jaren en daar is niks rechts aan. Het is fijn en positief en je voelt je beter en het heeft echt niks te politiek te maken.
'Upward-thrusting buildings ejaculating into the sky' – do cities have to be so sexist? | Architecture | The Guardian - theguardian.com
En dit is denk ik wel mijn favoriete artikel. Ik kan ook bijna niet geloven dat dit echt is.

Mijn oprechte mening is dat dit boek gewoon te laat is en niet meer relevant is. Corona is voorbij en ook Qanon is ook niet meer populair. Het is allemaal voorbij eigenlijk. In het bericht van Robsessie staat dat het een kleine stap is als je zorgen maakt over je kinderen en dat je dan voordat je het weet in Qanon gelooft en in chemtrails. Waarbij je dus niet kritisch kan zijn op de coronamaatregelen maar imo is het heel normaal dat er een grote groep moeders ofso die zich hierover zorgen maken. De overheid en de media liegen constant en daardoor krijg ik het gevoel dat Roxanna dit heel belangrijk vindt (imo is het al voorbij, tenzij er weer lockdowns komen) terwijl ik dit als kleinschalig beschouw.

Roxanne geeft de schuld aan de middenklasse dat ze haar liberale waarden heeft verloren. Terwijl kritisch zijn op de overheid; dat is wat ik beschouw als liberale waarden. De media moet toch juist kritisch zijn op de overheid maar ze zijn kritisch op het volk. Ze doen het niet goed en moeten meer luisteren naar de media en overheid.

En als je kritisch was op Corona op YouTube dan werd je video verwijderd. Of als je zegt dat het virus uit een lab kwam uit Wuhan wat gewoon best logisch klinkt dan mocht je dat niet zeggen op social media. Daarom zeg ik overdreven dat Roxanne big tech en big pharma een warm hart toedraagt omdat ze imo met dit boek op een verkeerde groep richt. Het is niet de schuld van de overheid maar die van de middenklasse. Ik zeg dat de overheid zijn liberale waarden heeft verloren. En dat je niet zomaar mocht praten over dit onderwerp. En dat er het narratief van Corona veel gaten heeft. En dat lockdowns heel veel negatieve effecten heeft gehad op de mens. Dus als je daar kritisch op bent dan geloof je binnen no time in Qanon. Ik ga hier niet in mee en ik geloof dat Roxanne zich had kunnen richten op de overheid of op big pharma en hun leugens maar nee ze richt zich op welness rechts. Net zoals de media die 24/7 zich al richt op rechts en de gevaren daarvan. En die zijn er ook maar Roxanne richt zich hier op een kleine groep mensen die zich zorgen en kritisch en zich organiseren. Dat valt toch onder liberale waarden?

Lekker ongenuanceerd en boos Hank.

Ik probeerde het boek te lenen in mijn bibliotheek, maar het boek was 'te nieuw' om uitgeleend te worden, que? Mag je er de eerste weken alleen naar kijken? Of over de inhoud speculeren, wat dat betreft liggen Hank en ik niet zo heel ver uit elkaar.

Edit, we reageerden op hetzelfde moment en ik lees je laatste reactie nu pas:

Als ik het over een kleine stap heb, dan heb ik het niet over individuen, maar meer vanuit een sociologisch perspectief. Net als wanneer gesteld wordt dat mensen met een laag inkomen snel ongezonde levenskeuzes maken. Dan wil dat niet zeggen dat iedereen dat doet, maar over de gehele linie zie je dat mensen met een lager inkomen eerder geneigd zijn ongezonde keuzes te maken. Dat is ook niet omdat ze dat bewust doen maar omdat ze andere prioriteiten hebben, eerst andere keuzes moeten maken, de keuze überhaupt niet hebben, etc.

Zelfde bedoelde ik met wat ik hierboven zeg. Ik val niemand persoonlijk aan, maar je ziet gewoon dat in deze specifieke groepen die stap dan ineens heel klein is. Wederom: wellicht niet met kwade bedoelingen!, maar het gebeurt wel.

Dit staat overigens niet in dat artikel. Er staat dat er groepe rechtse mensen zijn die fysieke fitheid als een belangrijk deel van die identiteit beschouwen. O.a.:




Ik heb het gevoel dat er een hoop frustratie zit en dat er meerdere dingen door elkaar lopen waardoor je zo pissig op Van Iperen bent.

Ik raad aan om pas met een inhoudelijke bespreking van het boek te komen wanneer het boek ook daadwerkelijk gelezen is.
Voordat dat moment daar is, komt het nogal van de koude grond om met speculaties over de inhoud te strooien, dan wel Van Iperen van allerlei denkbeelden e.d. te betichten.

Politiek-maatschappelijke discussies zijn daarnaast niet de insteek van BoekMeter, zo is ook in de gedragsregels te lezen. Als de inhoud van het boek ook van dusdanige aard is, is het natuurljk een ander verhaal, en wordt de scheidslijn minder gemakkelijk te ontwaren, laat staan te ontwarren.
Een gesprek voeren mag, van mening verschillen mag al helemaal; maar voor veel discussies is deze pagina misschien niet de juiste. Maar sowieso is het gelezen hebben van voornoemd boek wel een pre!

Ik ben helemaal niet boos. Je kan mijn teksten met een boze ondertoon lezen maar dat hoeft niet. Houd op met mij boos te noemen want dat maakt mij boos eerlijk gezegd. Die aanname maak jij. Ik uit mij op deze manier... En dat kan boos overkomen dat kan ik begrijpen. Ik hoef Roxane niet een idioot te noemen en misschien gaat dat inderdaad te ver. Nergens voor nodig. Roxane is een slimme en knappe vrouw maar ik denk dat ze de plank misslaat met dit boek.

Ik zag dit boek en ik dacht aan het artikel van die Guardian en ik dacht aan de term welness-rechts en ik dacht dat Sander Schimmelpenick ook hierover schrijft en ik daardoor krijg ik het gevoel dat gezondheid/sport/yoga als iets beschouwt wordt wat gevaarlijk is of dat het een politiek component heeft. Het is heel goed voor je en ik zie daar geen gevaar in.

Ik zeg niet dat ik gelijk heb maar ik denk en redeneer andersom dan Roxane.

Ik denk helemaal niet dat de middenklassen haar liberale waarden heeft verloren en ik denk dat dit boek anderhalf jaar te laat is. En dat Roxane zich hier richt op een groep die weinig macht heeft en nu ook totaal niet meer relevant is.

Ik zou trouwens de middenklasse en de politiek niet zo willen ontkoppelen als je doet HankMoody. Daarover ging ook mijn eerste post. Het is toch juist deze (stroming binnen de) middenklasse die op cynische wijze een politieke partij en diens leider al vele jaren aan het roer houdt ondanks opzichtig tekortschieten van het gevoerde beleid voor vele andere groepen in de samenleving.

Doet de bovenklasse of de onderklasse het veel beter dan? Volgens mij heeft de mensheid wel een eeuwenoude traditie om op verkeerde partijen te stemmen. Probleem is ook wel vertrouwen en dat men goede bedoelingen verkondigt maar niet nakomt. Barack Obama bijvoorbeeld. En na die deceptie weet je ook niet meer waar je op moet stemmen. Bernie Sanders, daar was ik fan van maar nu niet meer. Als het erop neerkomt dan volgt hij gewoon de partijlijn zonder daar tegenin te gaan.

Ik denk dat ik er wel positiever insta en dat ik kijk naar de mensen in de middenklasse en dat iedereen zijn best probeert te doen en ik merk weinig tot geen verlies van liberale waarden. Wellness rechts lijkt mij een behoorlijke niche. Ook zie ik niet dat deze groep nou perse zelfzuchtig zou zijn vanwege de titel eigen welzijn eerst.

Maar goed, wat weet ik, ik ben ook maar een idioot die een paar hesenspinsels heeft bij een boek dat ik niet heb gelezen, gebaseerd op een flaptekst, mooi woord is dat, flaptekst en een comment dat daar weer verder over gaat.

Dat lijkt mij dus ook.

Idem dito.

En deze relativering vind ik een prachtige afsluiting van een discussie die redelijk off-topic is geraakt!

Vanaf hier graag weer over het boek praten, idealiter na het aan een leesbeurt onderworpen te hebben

Ik ben het boek dus wel aan het lezen en behoor volgens Roxane tot de doelgroep hardwerkende middenklasse. Ik volg haar standpunten en kan hier ver in meegaan. De discussies hierboven raken kant noch wal in relatie tot dit boek, want daar gaat het veelal dus niet over. Zomaar een advies aan HankMoody om het boekje wel te lezen, ik wens hem een open vizier toe.

Klopt haar optreden bij Sophie en Khalid dan ook niet? Khalid en Sophie Hier spreekt ze letterlijk 10 minuten lang over insta moeders die tegen Corona zijn en heel snel gaan geloven in Qanon en dat je dan gaat geloven in een antisemitische complottheorie - wat Qanon ook niet is en kritiek op phama ook niet is. Daar gaat het niet om maar die frame moet erbij zitten. Overigens komt Roxanne zelf over als een complotdenker omdat het heel erg denken in patronen is. En dat terzijde zit ze daar heel gestrest met een samentrekkend ooglid. Ik denk dat het heel erg een niche is en dat ze iets is wat klein is opblaast en ik redeneer andersom. De overheid verliest liberale waarden waardoor Sophie het opneemt voor het overheidsbeleid en big pharma. Ik ga het boek niet lezen maar ben benieuwd naar jouw bevindingen als je het uit hebt. Er zijn zoveel betere boeken om te lezen... En daarnaast is het niet allemaal redelijk voorbij???

Ik heb het in een dag uitgelezen. Ik vind het een goede duiding van wat er onder meer speelt in de samenleving. Het QAnon is daarbij een van de punten die worden aangehaald als onderbouwing van haar duiding. Die gaat veel meer over de angst, onvrede en onzekerheid in de samenleving, vooral van de in omvang gegroeide (ook in welvaart, maar vooral in wensen) middenklasse die verschuift van een liberale inslag, naar een conservatieve, ietswat nativistische inslag. Een middenklasse die bang is om het met minder te moeten doen, die haar kinderen dat wat is opgebouwd ook wil bieden en daarmee beschermt tegen invloeden van buitenaf. Daar spelen ook de overheid en big tech een rol in, dat bevestigt ze ook. Ze legt tevens verbanden met de periode van voor WOII en duidt overeenkomsten en verschillen.
Dus: het is niet voorbij en zeer actueel. Ik maak het persoonlijk mee in mijn omgeving.

En tsja, zo'n televisieprogramma zie ik niet als betrouwbare bron om een boek te duiden, altijd zeer gekleurd en tendentieus. Geen wonder dat je ooglid ervan gaat samentrekken. Ik geef mijn mening op basis van het boek.

Spreekt Roxane dan de waarheid? Welnee, dat wordt ook nergens beweert. Het is haar duiding, ik vind die interessant en zal de maatschappelijke ontwikkelingen dan ook zeker volgen met o.a. haar meetlat.

Overigens, ik ben wel benieuwd, welke boeken zou je mij adviseren?

Mensen zijn niet bang om het met minder te doen, mensen moeten het met minder gaan doen. Dit komt door onze decadente leiders maar volgens Roxanne komt het door het decadente volk...
Ik merk dus dat mensen of de middenklassen met alles wat er gaande is, juist positief zijn en er het beste van proberen te maken. De meeste mensen zijn eigenlijk niet bezig met big tech of media of overheid en de meeste mensen leven gewoon en hebben vrij weinig eigen gedachten daarover. Als ik dan een gesprek aansnijd over big tech en privacy bijvoorbeeld dan kijken mensen mij schaapachtig aan en geloven ze big tech en de overheid en de media. Dat dit mensen/bedrijven zijn die het beste met ons voorhebben en geen enkele twijfel hebben dat dat anders is. En ze hebben geen zin in dit soort gesprekken, eerder gesprekken over datingshows en festivals.

Wat heeft kritiek van yogamoeders op Corona te maken met de middenklassen die welvaart verliest? Alsof Corona en lockdowns en alles daaromheen een heel goed narratief was? Kritiek is normaal en een moeder die geeft of bang is om haar kind ook? Duh, dat is een moeder. Dit is complotdenken omdat je daar dan patronen in gaat zien. Roxanne heeft misschien wel een samentrekkend ooglid omdat ze onzin aan het verkopen is, niet zeker is over haar eigen content en puur de overheid steunt en daarmee de rijken mensen. Ik denk persoonlijk dat Roxanne bang is, bang voor de ontwikkelingen van de mensen en de maatschappij.

En als je ergens een boek komt presenteren doe het dan goed. Jij geeft dan weer de schuld aan de talkshow? Waarom dat nou weer? Nee, dat ligt aan Roxanne. Ze heeft zelfs genoeg ervaring met de media... Ik kijk heel vaak naar schrijvers die hun boek presenteren om te kijken of het interessant is. Zelfs Sophie en het publiek in de buhne kijkt argwanend naar het verhaal van Roxannne...

Maar goed, boeken die ik altijd zou aanraden zijn 1984 en Misdaad en straf. Maar ik zou gewoon de top 100 afgaan. Er zijn zoveel klassiekers om te lezen of boeken die heel veel indruk kunnen maken.

Enfin, jij hebt het boek niet gelezen en ik heb de uitzending niet gezien. Dit leidt tot uitwisseling van meningen op basis van verschillende bronnen en inzichten. Prima, maar voor mij is dat voor nu genoeg.

Niet helemaal gelukt. In het begin gaat het nog vrij veel over de gemiddelde Nederlander en waarom deze conservatief wordt, waarbij Van Iperen enkele rake observaties heeft maar mijns inziens een belangrijk punt niet benoemt en onderzoekt: mensen zijn van nature behoudend en vallen hierin terug als de maatschappij of politiek hen niets anders brengt. Dat is ook een hele goede verklaring.

Maar dan ineens gaat ze over op welness rechts (ook wel vrouwelijke wappies) waar ze wel helder beschrijft hoe men daartoe komt (en hoe vrouwen in deze rol passen en waarom zij daar geen problemen mee lijken te hebben) maar dat hele stuk komt niet echt voort uit hetgeen ze daarvoor schrijft. Alsof ze ineens van programma wisselt op tv. Het eerste deel wordt afgekapt, het tweede deel past er als vervolg wel bij maar wel erg ingezoomd op slechts één onderdeel. Wat wil ze nu zeggen? Dat dat een soort eindpunt is voor mensen die conservatiever worden? Of wilde ze gewoonweg te veel schrijven in deze beperkte ruimte?

Al met al zegt ze genoeg boeiende dingen maar had er beter een wat strakker verhaal van gemaakt kunnen worden. 3,0*.

Lag al lang op de plank en had daar ook best mogen blijven liggen, want Wat overblijft na het lezen is een zeer onbevredigd gevoel: 'Wat heeft Van Iperen eigenlijk willen vertellen?'. Voor mijn gevoel heeft de uitgeverij in de laatste lockdown gevraagd om een essay over corona te schrijven en rolt dit er vervolgens uit. Van de kapitaaltheorie van Bourdieu naar Qanon naar wellness-rechts en dan weer terug naar het 'verdedigen van de rechten van de eigen klasse'. Sociologisch gebrabbel door een juriste.

Van Iperen stapt met zevenmijlslaarzen door de maatschappij heen. Ze koppelt willekeurig maatschappelijke ontwikkelingen aan elkaar (van Qanon tot het kopen van een huis in Spanje door 'yogamoeders' tot aan de acceptatie van wellness-rechts van de inval in Oekraïne (!?)), ze haalt haar eigen standpunten onderuit ('natuurlijk heeft 'wellness-rechts' een punt') en heeft het uiteindelijk, ironisch genoeg, over haar eigen essay bij het verwijten van de ander ('zaken worden gesimplificeerd, door causale verbanden te leggen bij enorm complexe gebeurtenissen').

Het roept echo's op naar bv. Nasr's De Fundamenten. Tenenkrommende korte essays die de complexiteit van de huidige maatschappij willen ophangen aan één of twee wetenschappelijke werken die ze hebben gelezen (in casu Bourdieu en Ehrenreich).

Sinds Van Iperen bij het progressieve Brainwash Talks furore maakte met haar verhaal over de kapitaaltheorie van Bourdieu heb ik me altijd afgevraagd: 'waarom?'. Hoe kan een sociologische theorie die in elke 'sociale' opleiding al decennia lang wordt gedoceerd plots zo veel aandacht krijgen?
Ironisch genoeg zal de kapitaaltheorie ook Van Iperen fileren: hoge opleiding, veel cultureel kapitaal en een gegoede achtergrond. Ook Van Iperen staat dit niet af, maar houdt dit impliciet in stand vanuit haar ivoren toren in Naarden.

Een nare bijsmaak blijft over. Wil de echte essayist opstaan?