menu

A Clockwork Orange - Anthony Burgess (1962)

Alternatieve titel: Boze Jongens

mijn stem
4,21 (233)
233 stemmen

Engels
Toekomst / Sociaal

149 pagina's
Eerste druk: William Heinemann, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Groot-Brittannië, de toekomst: een groep tieners gaat elke avond op stap om een spoor van vernieling achter te laten: ze slaan en verkrachten hulpeloze slachtoffers. Als een van de jongens opgepakt wordt, stemt hij toe om een speciale therapie te ondergaan. Als hij uiteindelijk vrijkomt, heeft hij een hekel aan geweld, maar z'n oude vriendengroep zit achter hem aan.

zoeken in:
5,0
gezegd*.

maar sommige woorden waren wel erg lelijk.
Wat bedoel je hier precies mee? Slang vind ik juist een schitterende vondst. Denk ook niet dat ze dat in het Nederlands goed over hebben kunnen brengen.

avatar van bookworm
4,0
In het engels klinkt het allemaal wel goed maar in het Nederlands klinken sommige woorden erg kinderachtig.

avatar van Thomas83
4,0
Heb dit boek wat lang laten liggen. Sinds vorig jaar luister ik wel eens naar een audioboek, wat handig is omdat je dan tegelijk ook nog wel eens wat anders kunt doen. Alleen vond ik het hier wel erg lastig om erin te komen door de speciaal voor het boek verzonnen woorden (Nadsat) in combinatie met ook nog het Cockney accent van de voorlezer.

Grappig genoeg bleek het toen ik het boek maar gewoon echt begon te lezen allemaal gigantisch mee te vallen. Eigenlijk snap ik zelfs niet helemaal dat mensen opmerken dat Nadsat het zo moeilijk maakt. Na letterlijk 1 pagina kon ik het allemaal eigenlijk al heel goed volgen door naar de context te kijken. En het taalgebruik is verder lekker simpel. Ik vond het boek zelfs aangenaam vlot lezen.

Hoofdpersoon Alex doet de meest vreselijke dingen in het boek, maar vreemd genoeg is hij gewoon helemaal een hoofdpersoon waar je als lezer sympathie voor kunt voelen. Hij is ook een interessant personage, met zijn voorkeur voor klassieke muziek en andere voor zijn leeftijd wat excentrieke karaktertrekjes. Vind de manier waarop hij praat vaak ook erg grappig. Niet alleen Nadsat zelf, maar hoe bijvoorbeeld zinnetjes soms niet helemaal lekker lopen of hoe hij geluiden opschrijft, en zijn hele toontje. Door de verfilming van Kubrick vond ik het vooral in het begin wel lastig om hem als een puber te zien. In de film is hij een stuk ouder.

Vooral inhoudelijk is het verhaal interessant. Burgess breekt duidelijk een lans voor vrije wil. Op zich heel nobel, al weet ik niet eens of ik er helemaal in mee zou gaan. Misschien omdat ik niks met religie heb. Nu krijgt zoiets als de Ludovico Technnique direct iets heel negatiefs door de griezelig klinische manier waarop de totalitaire overheid er in de wereld van het boek mee omgaat. Burgess speelt voor het boek wel mooi met het beeld van goed en kwaad en maakt het lekker ironisch vaak, maar helemaal een beeld van de werkelijkheid is het allemaal niet.

In elk geval is A Clockwork Orange wel echt een boek dat je doet nadenken door dit soort onderwerpen te verkennen. En het knappe is dat het qua opbouw en structuur allemaal heel strak in elkaar steekt. Voor mijn gevoel is er amper een woord teveel gebruikt ook. Al is het laatste hoofdstuk misschien nog wel voer voor discussie. Vond het op zich wat ongeloofwaardig, maar het past wel helemaal in het thema van het boek. Een van de zeldzame keren dat ik kan leven met een grote verandering in een boekverfilming. Beide eindes kunnen prima naast elkaar bestaan wat mij betreft. 4.0*.

avatar van vork666
3,5
Amusant boek met een intrigerende filosofische boodschap. Wel een paar iets te abrupte plotwendingen - nadat eerder bladzijdenlang in geuren en kleuren uit de doeken gedaan was hoe Alex de therapie moest ondergaan is hij, als hij wakker wordt in het ziekenhuis, ineens weer verlost van zijn behandeling met de Ludovicotechniek. Een plausibele gang van zaken gezien de bemoeienis van de machtige regering, maar toch doet het wat gekunsteld en onbevredigend aan.

3,0
De vaak erg schematische stijl, het haast simplistisch-moraliserende karakter, en de beknopte en symbolische vorm doen mij eerder aan een soort allegorie dan aan een roman denken. Ironisch genoeg voert Burgess zelf als verdediging voor het omstreden laatste hoofdstuk aan dat de evolutie van het hoofdpersonage essentieel is voor een roman, en dat daar precies het onderscheid ligt met een allegorie. Misschien toch niet zo vreemd dat zowel de Amerikaanse uitgever als Stanley Kubrick dat laatste hoofdstuk hebben weggelaten...

avatar van Despie
4,5
Toch maar lekker het eerste boek dat toegevoegd werd op de site!!
En, met reden

3,0
Hoe weet je dat, Despie? En waarom vind je dat terecht?

avatar van Despie
4,5
Eerste vraag is de makkelijkste, als je het boek bekijkt zie je als url A Clockwork Orange - Anthony Burgess (1962) en de één duidt op... jawel eerste boek
cfr. Die Liebe der Kriegerin: Drachenclan 3 - Paige Anderson (2015) is laatste boek dat vandaag toegevoegd werd..
Reden voor antwoord op tweede vraag is met korrel zout te nemen, maardit boek komt komt in mijn top 10 en ALS volgorde van toevoegen gelinkt mag worden aan de score... dan terecht

3,0
Waar zie je die één, Despie?

avatar van PeterW
PeterW (crew)
Die 1 zie je in de adresbalk; en het is dus inderdaad het eerste boek dat hier ingevoerd werd.

3,0
Hé, ja, nu zie ik het. Thanks, PeterW!

Larsje
Dit boek wordt ook wel als het vervolg op Brave New World van Aldous Huxley gezien. Grappig, aangezien beide boeken door andere schrijvers zijn geschreven.

3,5
Ik heb dit boek in het Nederlands gelezen, en eerlijk gezegd stond de schrijfstijl (en dan vooral het woordgebruik) me niet echt aan.
Ik heb in het begin van het boek enorm veel moeite moeten doen om enigszins iets te begrijpen van wat er zich afspeelde, gewoon omdat het 'nadsat' ,dat zo vaak gebruikt wordt, het allemaal veel onduidelijker maakt. Ik moest telkens weer proberen om de woorden te ontcijferen aan de hand van de rest van de zin, maar zelfs met deze methode was het vervelend om te lezen. Het boek leest niet echt vlot, maar dit ligt hoogstwaarschijnlijk aan het feit dat dit een vertaling was uit het Engels, en de vertalers dus niet dezelfde woorden en zinsbouw konden gebruiken als er in het Engels gebruikt werd..

Desondanks alles wat ik net verteld heb, vond ik de verschillende zaken die Alex (het hoofdpersonage) meemaakte wel 'horrorshow'. De acties die zich afspeelden in het boek werden zeer gedetailleerd beschreven, en daardoor kon ik het verhaal echt 'zien' gebeuren. Al bij al was het een interessant boek, en zou ik het wel aanraden als je tijd over hebt. Misschien is het wel beter om het meer dan één keer te lezen, want volgens mij kan je pas dan alles begrijpen.

avatar van Pleun
3,0
Hoe beoordeel je een boek eerlijk wanneer je op voorhand al bedenkingen had? (ik heb stukjes van de verfilming van Kubrick gezien) Misschien dat ik het nog even moet laten bezinken, maar mijn eerste indruk is: meh.

Het 'nadsat' taaltje is knap bedacht en ik begrijp dat het een inspiratiebron is geweest voor tal van pop art-kunstenaars en muzikanten. Linguïstisch is het best wel feestelijk allemaal.

Maar verder.. De verteltoon van Alex (Your Humble Narrator) deed mij erg denken aan die van Holden Caufield in The Catcher in the Rye en daar ben ik ook niet zo'n fan van. Alex vond ik wel behoorlijk geestig, met dank ook aan de vele horrorshow nadsat-uitdrukkingen.

Het plot en de filosofie in A Clockwork Orange spreken mij niet zo aan, het is voor mij typisch zo'n boek waar je talloze diepgravende essays en beschouwingen over kan lezen, maar dat op zichzelf een beetje overschat is. Dat gevoel heb ik vaker bij klassiekers.

Desondanks geen spijt dat ik het heb gelezen. Voorlopig een voorzichtige 3 sterren.

avatar van Raskolnikov
3,5
Burgess was zelf niet enthousiast over A Clockwork Orange, en noemde de roman volgens Wikipedia ‘too didactic to be artistic’. Zulke zelfreflectie pleit erg voor de man, en gelijk heeft hij ook. Het werk is namelijk veel te rechtlijnig in zijn betekenis. Over het vraagstuk van de vrije wil en in die context het strafsysteem, valt natuurlijk heel wat te overpeinzen. ACO nodigt daartoe ook zeker uit, maar is daar dus ook heel sturend in. Ik kan me voorstellen dat dit een roman is die op jongere leeftijd beter valt dan later. Dat geldt in ieder geval voor mij, want dit was een herlees na zo’n 15 jaar. En dan moet het boekje ook nog eens opboksen tegen de visuele flair van de verfilming. Er zijn maar weinig romans waarbij de film (visueel en auditief) zo nadrukkelijk onderdeel uitmaakte van mijn leeservaring. Ongewenst eigenlijk, hoewel ik de film hoog heb zitten. Daar kan ik Burgess’ boek niet helemaal op afrekenen en het bevat genoeg kwaliteiten voor een plezierige leesbeurt. Maar top 100-materiaal, dat is het niet meer.

3,0
Het probleem dat je beschrijft ligt volgens mij vooral in het laatste hoofdstuk, Raskolnikov. Zie mijn reactie van 01/06/2015.

avatar van Raskolnikov
3,5
De versie die ik las en beoordeelde bevat dit laatste hoofdstuk niet. Maar die zou het er inderdaad niet beter op gemaakt hebben, wat ik daar zo over lees…

Gast
geplaatst: vandaag om 04:19 uur

geplaatst: vandaag om 04:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.