Voor wat het waard is: Vargas Llosa is de winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur 2010. Na jarenlang dubieuze of zelfs ronduit vreemde keuzes eindelijk weer eens iemand die het verdient...
Mee eens: groots schrijver. Helaas geniet hij relatief weinig bekendheid en is niet bekend bij het grote publiek. Ik meen me te herinneren dat ik hem eens op het forum van ondergewaardeerde schrijvers heb genoemd.
Mario Vargas Llosa zette Latijns-Amerika mee op de literaire wereldkaart. Z’n boeken spelen zich af in Peru, Brazilië of de Dominicaanse Republiek. Dat kan in een grootstad zijn, maar ook in een uithoek van de sertão of het Amazonewoud.
Tijdens de Peruviaanse presidentsverkiezingen van 1990 was hij de tegenkandidaat van Fujimori. Politiek speelt een grote rol in z’n boeken. Zowel rechtse dictators als dogmatische communisten worden bespot. Militairen, sekteleiders en prostituees maken regelmatig hun opwachting.
Op stilistisch vlak is hij een postmodernist. Hij maakt bruuske sprongen in plaats en tijd, wat een complexe structuur op kan leveren. Naadloos springt hij heen en weer tussen oud en nieuw, tussen ernstig en ironiserend. Historische, actuele of autobiografische elementen zitten erin verwerkt. Hij verweeft Latijnse taal en cultuur in op westerse leest gestoelde romans.
1. La Guerra del Fin del Mundo 5,0*
2. La Fiesta del Chivo 4,5*
3. Conversación en la Catedral
4. Cinco Esquinas 4,0*
5. Pantaleón y las Visitadoras
6. La Casa Verde 3,5*
7. La Ciudad y los Perros