Nadat de tragedie was ontstaan uit het extatische lied ter ere van Dionysus, de dithyrambus (de eerste dithyrambus werd omstreeks 600 v.C. opgevoerd), bracht Aeschylus het tot een kunstvorm (hij voegde ook een tweede speler toe naast de eerste speler en het koor) die daarmee een innerlijke bestaansreden had gekregen. Hij kwam uit een Atheense adellijke familie en was geboren in een voorstad die bekend was om haar mysteriën met een geloof in de onsterfelijkheid van de ziel en het hiernamaals, hetgeen kan verklaren waarom zijn dichtkunst opvallend ‘verheven’ is: statig, ernstig, diep religieus maar ook duister en primitief. De tragedie zou die eenheid van religie en kunst behouden; wel werd Aeschylus in zijn tijd overschaduwd door Sophocles, die een generatie jonger was, en na zijn dood door Euripides die twee generaties jonger was. Zijn tragedies hebben nog niet de plotwendingen van Sophocles (zijn plots zijn rechtlijnig of enkelvoudig zoals Aristoteles het noemde) of het psychologisch realisme van Euripides. Hij maakte het begin van de democratie mee (de val van de tiran), hetgeen verklaart waarom zijn personages eigen verantwoordelijk hebben en zich te weer stellen tegen het fatalisme van het oude geloof in het Noodlot, maar hij vocht ook tegen de Perzen hetgeen hij belangrijker leek te vinden omdat op zijn grafsteen alleen dat is vermeld. Het grondidee van zijn werk is dat Dike (het Recht) altijd zegeviert (Aeschylus benadrukt de natuurlijke orde en de goedheid van de goden die immers de Grieken de overwinning op de machtige Perzen hadden gegund); de mens is in zijn streven naar het recht echter vaak te hartstochtelijk waardoor hij geen maat houdt en zijn rechtsstreven ontaardt in misdaden als gevolg van blinde wraaklust. De val van de mens wordt zo bewerkstelligd door de tweeling hubris (overmoed) en ate (verblinding), hetgeen de basis vormt van de tragedie. Getuige De Perzen, het oudste overgeleverde toneelstuk van Aeschylus (en het oudste toneelstuk waarvan we de tekst hebben überhaupt), die gaat over de Slag bij Salamis waaraan Aeschylus zelf had deelgenomen, koesterde Aeschylus zelf in ieder geval geen wrok tegen de Perzen.