Redenen om niet te schrijven

Heerlijk artikel van Javier Marías.

Literatuur laat zien dat we in het donker tasten

In een recent interview met het Nederlands Dagblad (waarbij mijn bescheiden persoontje een hand heeft gehad in het opstellen van de vragen), citeert de beste schrijver van onze tijd Faulkner om de functie van literatuur toe te lichten, vertelt hij over zijn vader, en is hij open over zijn manier van schrijven:

'Ik hou ervan te improviseren. Natuurlijk, ik begin niet helemaal blind aan een verhaal, maar op z’n minst wel eenogig. Soms schrijf ik iets in een opwelling op. Later moet ik er dan voor zorgen dat datgene noodzakelijk wordt in het verhaal. Als ik op pagina tweehonderd ben, verander ik niets meer op pagina tien. Als je veertig bent, kun je ook niet meer veranderen wat je op je twintigste deed. Je moet daarbij blijven, zorgen dat de rest van het verhaal hiermee strookt. Hoe ik dat doe? Ik weet het niet. Ik slaag er vast ook niet altijd in. Ik zou deze methode ook niet aanraden.’

(Wie geen zin heeft om zich aan te melden maar wel graag het interview leest kan mij evt. een PM sturen voor een PDF.)

Interssant om te lezen welke eigentijdse schrijvers hij goed vind. Vooral het noemen van Thomas Bernhard verast me aangenaam. Waarom leest bijna niemand hem meer? De invloed van Sebald vermoede ik al, want dat is echt een heel belangrijk schrijver van deze tijd en ook vanwege de plaatjes

‘Ik lees al vijftien jaar bijna geen contemporaine schrijvers meer. Het kost veel tijd. Er zijn er wel een paar die ik bewonder. Thomas Bernhard, maar die is al lang overleden. Sebald, ook gestorven. Te vroeg. Coetzee. Munro. Barnes. Maar weet je wat het is met schrijvers van nu? Slechts een op de tien boeken is misschien echt de moeite waard. De andere negen kun je prima missen. Als ik mezelf niet was, zou ik ook niet zomaar een boek van ene Javier Marías kopen.’

Ja dat rijtje viel me erg tegen.

Maar Sebald en Bernhard zal ik eens werk van maken.

Een aanbeveling van je favoriete schrijver kun je niet links laten liggen

De definitieve rangschikking:

1. Zo begint het slechte - 5*
2. Jouw gezicht morgen (trilogie) - 4,5*
3. Denk morgen op het slagveld aan mij - 4*
4. De verliefden - 4*
5. Een hart zo blank - 4*
6. Berta Isla - 4*
7. Aller zielen - 3,5*
8. De zwarte rug van de tijd - 3,5*

Gemiddelde: 4,15 over 10 boeken (en daar komt geen andere schrijver bij in de buurt).

Ho ho ho, stop de persen, of nee, zet de persen aan!

Er is een nieuw boek verschenen van Marías, alleen nog in het Spaans uiteraard, en het kan niet anders of dit moet het mannelijke perspectief geven aan wat in Berta Isla beschreven wordt. De titel is namelijk de naam van het mannelijke personage: Tomás Nevinson by Javier Marías - goodreads.com.

Nu al geniaal.

Zou je ook Zo begint het slechte aanraden als eerste boek te lezen van Marias? Of begin je beter met Berta Isla of Een hart zo blank, om er wat meer in te komen en zo het allerbeste voor later bewarend? Is er m.a.w een boek dat er bovenuit steekt als 'introductieboek'?

dreambrotherjb

Ik denk inderdaad dat Een hart zo blank of De verliefden goeie titels zijn om mee te starten. Denk morgen op het slagveld aan mij zou ook kunnen. Na 1 of 2 van deze titels kan je gemakkelijk door naar Zo begint het slechte. Berta Isla zou ik niet als startpunt nemen maar pas aanvatten als je het oeuvre wil completeren.

Prima, bedankt voor de tip. Denk morgen op het slagveld aan mij is ook het boek dat ik het meest van Marias in de boekhandels tegenkom, dus ga ik hem binnenkort wel eens aanschaffen.
Al moet ik ook wel zeggen dat die cover van Berta Isla ook erg mooi in m'n boekenkast zou staan toch één van de mooiste coverfoto's die ik al gezien heb (en dat voor een notoire anti-roker).

Ik weet niet wat voor boekenkast jij hebt dat de coverfoto's zichtbaar zijn. De rug is gewoon bruin kan ik melden.

Boeken met een bijzonder mooie cover zet ik hier en daar frontaal i.p.v. in het rijtje, kwestie van wat afwisseling en dat oogt mooier, vandaar. Maar goed, dat is iets voor het 'boekenkasten-topic' dan.