In Boeken > Nieuws > Boekennieuws:

Leon de Winter met gezin een jaar naar Amerika

Toon volledige afbeelding
Vandaag is Leon de Winter met zijn gezin vertrokken voor een verblijf van een jaar in Amerika, meer bepaald in Santa Monica bij Los Angeles. Dat vertrek is geen vlucht, zei hij op 2 juli in NOVA. De echte reden is de zucht naar avontuur. ‘Ik weet hoe het voelt om daar te zijn, in een samenleving die anders georganiseerd is, waar grotere maatschappelijke spanningen zijn dan bij ons.’

‘Natuurlijk prefereren wij,’ zo beklemtoonde hij tegenover Twan Huys, ‘het soort samenleving dat wij er hier met ons allen op nahouden’. Tegelijk vindt hij het intrigerend om die typische Amerikaanse dynamiek te voelen. De verschillen tussen hoog en laag, tussen links en rechts zijn er zoveel intenser. ‘Daardoor lijkt het alsof mensen er wat harder rennen, alsof conflicten er veel scherper worden aangezet en discussies ook scherper worden gevoerd, met het mes op tafel.’

Er staat ook veel op het spel, betoogde hij. Amerika is nog altijd het leidende land en de grootste militaire macht in de wereld. Daar is hij dankbaar voor en voelt hij zich goed bij. Bovendien weten hij en zijn vrouw Jessica Durlacher hoe inspirerend een verblijf in de Verenigde Staten is. ‘We komen daar op andere ideeën, ik durf daar verder te denken, durf daar scènes te schrijven, waarvoor ik hier zou terugschrikken omdat ik denk dat ze te groot zijn voor de Nederlandse maat.’ Het lijkt alsof hij wordt aangestoken door de ruimte daar, door het volume dat mensen er durven aannemen.

Op de valreep heeft Fleur Speet hem voor Literatuurplein nog kunnen interviewen over zijn nieuwe roman, Het recht op terugkeer. De koffers stonden klaar in de gang, al waren ze nog leeg.

Tekst en copyright: Jef van Gool / Literatuurplein

In Boeken > Nieuws > Boekennieuws:

iets langer mag ook hoor Leon.

Hier een stuk uit zijn dagboek

Dagboek van Leon de Winter. voorpublicatie van het dagboek van publicist L. de Winter.

24 februari 09.00 uur
Opgestaan en twee kilo koude ossenhaas van gisteren gegeten. Kranten nagekeken op anti-joodse koppen. Daarna een ingezonden brief naar Trouw geschreven die met hun kop “Snijden, snijden en nog eens snijden” boven een artikel over Noord-Hollandse kaasboertjes suggereren dat besneden Joden geen kaas lusten.
11.00 uur
Drie liter frituurvet gedronken en braadpan leeg gelikt van eergisteren, toen mijn goede vriend Frits Barend hier was om een avondje Joods Halma te spelen. Allebei gewonnen. Frits zat zoals gewoonlijk weer vol verhalen. Hij was dolenthousiast over zijn zender ‘Het Gesprek’ waar nu twee keer zoveel mensen naar kijken als in januari. Vier in plaats van twee. Frits is blijven slapen.

25 februari
Weer op zoek geweest naar de oude auto van mijn vader. Langs de snelweg gaan zitten en gewacht. Weer geen geluk. Ik werd veel herkend. Twee keer werd er op mij ingereden door een socialistische Jodenhater. Meteen ingezonden brief naar de ANWB gids gestuurd.

Dertig doosjes bedorven wijn opgehaald die voor bijna niets weggingen. Negen kilo zalm en twee shoarmarollen opgehaald. Ik zal en moet de nieuwe Jan Wolkers van Nederland worden. Als ik dood ga zullen alle schrijvers in Nederland zeggen: wij zaten bij hem aan zijn rijk gevulde tafel en luisterden naar zijn verhalen over literatuur. Overmorgen komt Giphart eten.

26 februari 09.30 uur
Net vier kilo koude ree-rug opgevreten. Kranten doorgenomen op antisemitische inhoud. Viel mee vandaag. Maar negen ingezonden brieven geschreven. In een artikel in Het Parool over de uitzichtloze situatie in Oost -Drenthe werd geen een keer het woord Jood gebruikt waarmee wordt gesuggereerd dat het Joden altijd voor de wind gaat. Streng tegen geprotesteerd. Want dat is niet zo. Gisteren ging ik bijvoorbeeld naar de slager en had hij mijn bestelling van 90 kilo doorregen varkenspens nog niet binnen. Een tegenslag. Heb er een kort verhaal over geschreven met de titel: geen varkenspens. Het is een vak, schrijven,dat vergeten nogal eens wat mensen.

27 februari 23.30
Ronald Giphart is net weg. Hij heeft 6 flessen bedorven wijn opgeklokt en begon mij voor de zestigste keer te vertellen over zijn gedicht voor Jan Wolkers. Uit mijn hoofd ging het ongeveer zo.

texel
eiland
jij op dat eiland
dood op het eiland
paté en brood
dat was jij
paté en brood en liefde
en vogels
je hield van vogels
en vogels hielden van jou
en je hield
van kontneuken
op het strand
jouw strand
haar kont
ja dat was jij
jan
jan
jan
ik mis je
ik mis je worst
ik mis je worst met spekjes
en je
gastvrijheid
die jou zo
kenmerkte
dank je dank je dank je

Ik heb Giphart gevraagd om na mijn dood ook zo een gedicht voor mij te schrijven, en dan graag iets met mooie kop, gastvrij en schitterende schrijver er in. Heeft hij beloofd. Maar eerst moet hij zijn middelbare school boek voor dit jaar afschrijven. De werktitel is Natte Kutjes Ahoy. Een bekentenisroman over natte kutjes. Ik ben benieuwd.

6 maart
Nog steeds niet dood. Jammer. Verheug me zo op het gedicht van Giphart. Uit verveling samen met mijn partner drie beenhammen gegeten.

9 maart
Mijn goede vriendin Ayaan belde me. Ik hoopte om mij iets te vragen over de politieke situatie in Amerika, maar helaas ging het om een recept. Hoe je viskoekjes van bedorven vis maakt.

11 maart
Had gisteren een idee voor een nieuwe roman maar ben het alweer vergeten. Ging over dinges en dat die dan dinges tegenkomt met alle gevolgen van dien ofzo. Nog even uitwerken en proberen over 300 pagina's uit te walsen, met een lekker grote letter en een kleine bladspiegel. Heb ik weer een nieuw boek op de markt.

14 maart
Ik wil dood. Maar het lukt niet.

(bron:Nico Dijkshoorn)

In Boeken > Nieuws > Boekennieuws:

Leon de Winter schrijft thriller over Mohammed B.

Schrijver en publicist Leon de Winter komt in juni met een thriller waarin moslimextremisten de vrijlating eisen van Mohammed B., de moordenaar van regisseur Theo van Gogh.
De roman zal VSV heten, verschijnt in juni en heeft 'een scherpe politieke component', zo meldt uitgeverij De Bezige Bij.

De Winter vertelt het verhaal van Max Kohn, een zware crimineel met een slopende hartziekte, die op een dag in een ziekenhuisbed ontwaakt met het donorhart van een priester. Vervolgens zweert hij zijn verleden af en besluit het werk van de priester voort te zetten.

Kohn ruikt zijn kans wanneer een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen de basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt. De moslimfundamentalisten eisen dat Mohammed B. wordt vrijgelaten. Kohn probeert de zestig kinderen en acht onderwijzeressen te bevrijden, om zodoende in het reine te komen met zijn verleden.

De Winter, die ook bekend staat voor zijn felle, in talloze columns beleden pro-Israëlhouding, gaat de laatste tijd ook in zijn romans de heikele thema's niet uit de weg. In Het recht op terugkeer beschreef hij een Israël dat in 2024 gekrompen is tot een strookje stadsstaat.

Bron: www.nrcboeken.nl

Schrijver Leon de Winter noemt zijn nieuwste project 'een literaire soap' en een 'interactief avontuur'. Het wordt geen roman, maar een serieus boek over Amerika, zijn dromen en zijn gezin. Dat nog niet geschreven boek biedt hij Nederlandse lezers voor 30 euro aan. Op zijn website 'Het Vrije Westen', die hij vanavond zal lanceren, kunnen ze zich inkopen.

Hele artikel:
Leon de Winter schrijft roadbook; lezers kunnen online participeren - boeken - VK - volkskrant.nl

Interessant, al spreekt het mij persoonlijk niet aan. Ik vraag me ondertussen af waar zijn langverwachte roman VSV blijft (releasedatum stond, zoals in het bericht hierboven valt te lezen, oorspronkelijk gepland voor juni 2009, bijna drie jaar geleden).

Interessant inderdaad, maar op een of andere manier vind ik het toch een tikkeltje huichelachtig, gewoon een ordinaire manier om geld te verdienen: dertig euro - meer dan ieder boek - vragen om je stukken te mogen lezen en de mensen je tips te kunnen geven (geen enkele garantie dat De Winter daar ook werkelijk iets mee doet...)

Het lijkt me dat er ook iets mee gedaan wordt, al is het maar dat hij iets van een revisie op de ideeën schrijft waarbij hij de inzendingen noemt en van commentaar voorziet.

De trend die hij met VSV al ingezet had (populistische literatuur) lijkt doorgezet te worden naar nieuw werk.

Nieuws: Leon de Winter gaat samen met Bram Moskowicz legal thrillers schrijven - Tzum literair weblog

Nou, het zal me benieuwen..

Stiekem kijk ik er wel beetje naar uit, al is het maar om het genadeloos af te branden. Van Gogh had destijds goed door waarom het zo'n onuitstaanbare vent is. Was hij ernog maar om Leon en Bram er eens flink van langs te geven.

Ik val nog liever dood neer in een filiaal van de Polare dan dat ik nog een boek moet lezen van Leon de Winter.

Voor het broodnodige evenwicht: ik heb veel plezier beleefd aan de boeken van De Winter, en zal een nieuw uitgebracht boek zeker lezen.....

Hoffman's Honger, De Ruimte van Solokov en, in iets mindere mate, Kaplan, God's Gym en Het Recht Op Terugkeer zijn wat mij betreft bijzonder goede romans. VSV lijkt me niets, en een samenwerking met Moskovicz krijgt me al helemaal niet op de banken, al is het maar omdat ik me mateloos irriteer aan zijn verschijning - wat dat betreft zijn beiden in goed gezelschap. Het gaat uiteindelijk echter om het geschreven materiaal. Ik wacht het rustig af.

Zelfde geldt voor mij hoor. Maar ik kijk er daarom stiekem ook wel een beetje naar uit, want als het boek ondermaats gaat zijn dan duikt heel meningen hebbend Nederland erop.

Wat dat betreft wel stoer van deze twee heren. Ze laten zich in ieder geval niet met een kluitje in het riet sturen.

Leon de Winter moet maar weer eens een mooi boek gaan schrijven, want met dit soort onzin maakt hij niemand blij: YouTube - AltijdWat - 11 februari - Fragment Leon de Winter over Theo van Gogh

In ieder geval hebben er twee mensen plezier van dit project: Nieuws: 'Leon Moszkowicz' en 'Bram de Winter' schrijven thriller Maffiamaat - Tzum literair weblog