Het is alweer een tijdje terug dat ik de biografie van Vitoux over L.F. Céline heb gelezen, maar wat mij vooral is bijgebleven is dat Céline niet zozeer voor de Duitsers was als wel een faliekant tegenstander van oorlog. Dit kwam door zijn eigen ervaringen in WO I hij heeft daar de rest van z'n leven zware migraine aanvallen aan overgehouden en een zeer ernstige vorm van tinnitus. Aangezien Céline er van overtuigd was dat Frankrijk de oorlog niet kon winnen heeft hij voor het begin van die oorlog geprobeerd die te voorkomen oa ook door antisemitische pamfletten. Céline was een echte antisemiet maar Vitoux schrijft in zijn biografie dat in die tijd veel Franse schrijvers antisemitische ideeën/karikaturen in hun romans verwerkten oa Roger Martin du Gard. Céline heeft tijdens WO II niet echt voor de Duitsers gewerkt, maar dat is volgens mij wel twijfelachtig. Céline heeft iig wel mensen geholpen om uit de handen van de Duitsers te blijven.
Céline was oorlogsslachtoffer met een levenslange haat tegen oorlog, antisemiet en misantroop. Maar door dit gekwelde leven heeft hij iig wel de Franse literatuur veranderd zoniet de wereldliteratuur.