Wat is Mulisch eigenlijk aan het doen nu?

Ik hoor niet zo veel van hem.

Die man is bijna 80.

Waarschijnlijk doet hij het wat rustiger aan.

Dit is toch de schrijver van Ondekking van de Hemel?

Klick op Bibliografie.

Stom.

Ook zeer benieuwd naar, zou toch graag weer eens een nieuw boek van hem zien/lezen.

Ik zag m laatst bij Pauw en Witteman, wat een oude, stoffige, saaie gast is dat zeg. Maar goed, hij schrijft goede boeken.

Noem er eens één?

De Aanslag, De ontdekking van de Hemel
Dat zijn er al 2!

Stomme vraag eigenlijk...

Wat ik hoorde is hij nu een boek aan het schrijven, ik zal eens informeren

Ter ere van zijn 80e verjaardag is er een nieuwe compacte uitgave van De Aanslag uitgekomen. Ik heb het zelf ook in bezit, het ziet er erg mooi uit.

slechts 5 euro!

In Boeken > Nieuws > Boekennieuws:

‘Cuba heeft mijn leven gebeterd, dat zeven jaar geleden in Jeruzalem was verslechterd. Van Eichmann heb ik geleerd, waartoe rechts leidt; van Fidel Castro, wat daartegen gedaan kan worden. Daarmee wordt hij geen god, want Eichmann was geen duivel. Hij is een goed mens tegenover een slecht mens: een mens tegenover een machine. Het is dezelfde strijd, die momenteel in Vietnam wordt uitgevochten.’ Dat schreef Harry Mulisch in het voorwoord van Het woord bij de daad : getuigenis van de revolutie op Cuba, dat in het voorjaar van 1968 is verschenen. In 1967 en 1968 had hij het eiland enkele malen bezocht en er Castro ontmoet.

In oktober van dat jaar stuurde hij Castro een exemplaar met daarin deze handgeschreven opdracht: ‘Dedicado en admiración a Comandante Fidel Castro, que con el pueblo cubano da un salto adelante, no de cien, sino de mil años!’ In vertaling: ‘Opgedragen in bewondering aan commandant Fidel Castro, die met zijn Cubaanse volk een sprong voorwaarts heeft gemaakt, niet van honderd maar van duizend jaar!’ NRC Handelsblad berichtte dat het bewuste exemplaar onlangs opdook bij een taxatiedag aan de Amsterdamse universiteit. Een Nederlandse toerist had het in een boekwinkeltje in Havana voor drie pesos gekocht. Of het boek Castro ooit heeft bereikt, is niet bekend.

In de Volkskrant zegt Mulisch dat hij zich meent te herinneren dat zijn uitgeverij het boek naar de Cubaanse ambassade heeft gestuurd, die het vervolgens naar Cuba heeft doorgestuurd. ‘De grote vraag is nu natuurlijk hoe het in dat winkeltje terecht is gekomen. Want ik neem niet aan dat Castro het daar zelf is gaan brengen.’ Over het boek zelf, waarop hij veel en scherpe kritiek heeft gekregen, wil hij ook nu niets zeggen: ‘We leven nu in een andere tijd, we schrijven nu andere boeken.’ De eigenaar wil overigens het exemplaar, waarvan de waarde wordt geschat op 2.500 euro, niet verkopen.

Tekst: Jef van Gool / Literatuurplein

Die Mulisch toch.

Die gehoopte Nobelprijs kan hij wel op zijn buik schrijven ...

In Boeken > Nieuws > Boekennieuws:

Letterkundig Museum verwerft ongepubliceerd verhaal Harry Mulisch

Op de maandag 8 september gehouden veiling van De Eland / Van Gendt Book Auctions, waarop onder meer het archief van de uitgever Wim J. Simons (Stichting De Beuk) onder de hamer kwam, heeft het Letterkundig Museum belangrijke handschriften en brieven van onder anderen de Vijftigers Hans Andreus en Simon Vinkenoog verworven. Het klapstuk van de veiling, een typoscript van een kort verhaal van Harry Mulisch geschreven naar aanleiding van de watersnoodramp van 1 februari 1953 en een aantal daarop betrekking hebbende brieven uit 1953 en 1954 van de destijds in Haarlem wonende beginnende schrijver, kwam eveneens in het bezit van het Letterkundig Museum.

Het ‘kort verhaal’ over de Zeeuwse ‘Dorpjeskijker’ is een beknopte eerdere versie van ‘De terugkomst, een legende’, opgenomen in Mulisch’ in 1957 verschenen verhalenbundel De versierde mens. Het ongepubliceerde typoscript zal na verkregen goedkeuring van de schrijver volgend voorjaar verschijnen in het tijdschrift van het Letterkundig Museum, Goede papieren.

Bron: persbericht Letterkundig Museum

Ik dacht altijd dat het zo'n arrogante kwal was, maar zijn optredens bij het Uur van De Wolf en DWDD hebben dat beeld enorm veranderd. Vond hem sympathiek en vriendelijk overkomen. Is hij nou zo veranderd, of was mijn beeld gewoon verkeerd?

Harry Mulisch ernstig ziek. Aldus de Volkskrant,

ik denk dat enig gevoel van superioriteit over de andere mensen hem niet vreemd is. Daar windt hij dan ook geen doekjes omheen. Maar hij weet het goed op te vangen met zijn relativerende gevoel voor humor en de warmte die hij ook uitstraalt.

RIP

We hebben vandaag een groot mens verloren. Rust in vrede, Harry Mulisch. Schrale troost is dat hij wel een imponerend oeuvre achter heeft gelaten.

Als ik mij niet vergis, de meest gelezen Nederlandstalige schrijver op Boekmeter?

Laten we het houden op 'be(kend)ste Nederlandse schrijver'.

Ik kan niet alle boeken van hem waarderen, maar hij heeft toch wel een aantal lovenswaardige titels op zijn naam staan. Ik ben benieuwd of hij de laatste jaren nog aan een roman of biografie heeft gewerkt en of dat postuum wordt uitgebracht. Logboek, van twee jaar geleden, besloeg immers maar een tweetal jaren van zijn leven.

Mulisch' dood heeft de verkoop van zijn boeken weer op gang gebracht en daarom zullen er binnenkort enkele titels opnieuw gedrukt worden. Hij wordt aanstaande zaterdag begraven op Zorgvlied in Amsterdam.

In een interview voor een programma van de VPRO dat pas herhaald werd, zei Mulisch dat hij nog brieven en dagboeken had liggen, maar dat niet tijdens zijn leven wou uitgeven. Als ik het goed meegekregen heb was dat enerzijds om niet mee te gaan met de hype van alle brieven en dagboeken die de laatste jaren uitgegeven worden en anderzijds omdat hij het een blijk vond van creatief droogstaan, o.i.d.
Vervolgens zei hij dat dit maar allemaal postuum uitgegeven moest worden.

Dood doet literair leven, nu pas wordt zijn werk ten volle gewaardeerd en opgepakt.

Absoluut oneens. Zijn werk werd altijd al gewaardeerd en opgepakt. Maar dood doet literair inderdaad leven (maar dat is in de muziek, kunst of filmwereld niet anders).

Ben ik met je eens hoor, hij had die erkenning al zoveel langer. Maar het valt wel altijd op dat de man opeens massaal gelezen wordt door mensen die hem daarvoor geen kans gunden.

Ja, heel cru is dat. Een sterfgeval leidt altijd tot een mediaoffensief dat ook het werk weer volop in de schijnwerpers zet.

Vandaag alleszins toch in geen enkele boekhandel meer een (bekend) werk van Mulisch gevonden. Hier en daar vond je nog wel eens De Procedure.

YouTube - Koefnoen - Harry Mulisch

De persiflage van Koefnoen. Hilarisch.