menu
zoeken in:
avatar van eRCee
Al een tijdje zit ik aan te hikken tegen een bericht bij mijn favoriete schrijver. Want laten we eerlijk zijn, wat valt er nog te zeggen over Dostojewski? Daarbij komt dat ik soms nogal de neiging heb te vervallen in superlatieven.

Toch doe ik een poging:

Het vroege werk van Dostojewski is sterk beinvloed door Gogol. De Dubbelganger, een luchtige vertelling met surreele trekjes, is hiervan een goed voorbeeld. Gezien de verstikkende beklemming die de hoofdpersoon hiervan omgeeft zou Kafka wel eens een beetje schatplichtig kunnen zijn aan dit boek.
Met name in een aantal kortverhalen (De Krokodil) laat Dostojewski verder zien over veel humor te beschikken, iets wat in zijn latere werk ook af en toe de kop opduikt, zie bijvoorbeeld de inleiding van De Gebroeders Karamazov.

Een tweede groep in het oeuvre van de Russische meester zijn de sterk maatschappelijk geengageerde boeken. Hieronder schaar ik het semi-autobiografische Aantekeningen uit het Dodenhuis en ook wel Aantekeningen uit het Ondergrondse. Deze werken hebben an sich nog niet eens zoveel met elkaar te maken, maar kenmerkend is mijns inziens dat niet het verhaal maar de inhoud centraal staat.

Tenslotte zijn daar de 'scenische' romans: de vier grote meesterwerken Misdaad en Straf, De Idioot, Boze Geesten en De Gebroeders Karamazov. Deze boeken zijn echt opgebouwd uit scenes, afgebakende tekstgedeelten die een haast visuele kracht bezitten. Het grote vertellerstalent van Dostojewski wordt hier gecombineerd met zijn psychologisch begrip, zijn gevoel voor dramatiek en zijn morele inzichten. Kortom: geweldig gecomponeerde verhalen met een ongekend diepe inhoud. Dit soort boeken kunnen een mens (een beetje) veranderen.

Over het leven van Dostojewski is ook nog veel te zeggen. De schijnexecutie die hij onderging (zie de passage in De Idioot), zijn tijd in Siberie (Aantekeningen uit het Dodenhuis) en uiteindelijk zijn bekering en geloof stempelen het werk van de grootmeester in belangrijke mate. Het laatste komt vooral tot uiting in de personages. Deze menselijke heiligen zijn ongelofelijk indrukwekkend, zelfs inspirerend: Vorst Myschkin, Sonja, Aljosja Karamazov, alleen al om hen is Dostojewski de beste schrijver aller tijden.

Mijn lijstje:

Misdaad en Straf, 5*
De Idioot, 5*
De Gebroeders Karamazov, 4,5*
Aantekeningen uit het Ondergrondse, 4*
Boze Geesten, 3,5*
De Dubbelganger, 3,5*
Aantekeningen uit het Dodenhuis, 3*

FlyingPenguin
Danku voor het overzicht. Ik ben dit jaar pas begonnen met Dostojewski (een beetje logisch, ik ben 17) en heb ondertussen De Gebroeders Kazamazov gelezen. Wat ik echt een meesterlijk werk vind. Ik heb ondertussen in De Slechte De Dubbelganger en Misdaad en Straf op de kop weten te tikken. Vandaag ga ik erin beginnen! Mijn versie heet wel Schuld en Boete maar dat zou naar het schijnt aan de vertaling liggen

avatar van eRCee
FlyingPenguin schreef:
Mijn versie heet wel Schuld en Boete maar dat zou naar het schijnt aan de vertaling liggen

Dat klopt, volgens mij een misvertaling vanuit het Duits. Persoonlijk vind ik de titel Schuld en Boete wel mooier overigens, waarschijnlijk omdat ik het boek zo leerde kennen.

FlyingPenguin
eRCee schreef:
(quote)

Dat klopt, volgens mij een misvertaling vanuit het Duits. Persoonlijk vind ik de titel Schuld en Boete wel mooier overigens, waarschijnlijk omdat ik het boek zo leerde kennen.

Het is een mooiere titel maar ik vind dat Misdaad en Straf het boek toch beter staat. Het is ruwer en directer en dat past wel bij het boek. Schuld en Boete is eerder een afzwakking van de oorspronkelijke titel. Ik ben er vandaag net in begonnen en het leest een beetje vlotter dan de gebroeders K., vind ik toch.

FlyingPenguin
In Boeken > Algemeen > Vrouwen bij Dostojevski:

Heeft zich iemand hier al afgevraagd waarom vrouwen in de boeken van Dostojevski op 1 of andere manier nog slechter worden voorgesteld dan de mannen. Zo is de woekeraarster in Misdaad en Straf een vrouw, zijn het vrouwen in De Gebroeders Karamazov die de oorzaak zijn van veel kwaad (Uiteindelijk waren ze niet het motief voor de moord)en in De Dubbelganger was het al niet veel beter. Geen enkele vrouw (toch niet in de boeken die ik las, en het zijn er niet veel dus...) in zijn boeken wordt psychologisch zo uitgediept als meerdere mannen. Dit viel me nu nog meer op omdat ik nu bezig ben in Anna Karenina van Tolstoj waar het eerder tegenovergesteld is. Kan er iemand mij vertellen of wat ik nu allemaal gezegt heb steek houdt of zie ik het helemaal verkeerd.?

avatar van eRCee
Daar ben ik het niet echt mee eens. Vrouwen worden minder psychologisch uitgediept, dat is waar. Hoofdpersonages bij Dostojewski zijn dan ook vrijwel altijd mannen. Daarvoor zou je verschillende verklaringen kunnen geven, bijvoorbeeld dat de schrijver zelf een man is of dat vrouwen wat meer emotionele wezens zijn. De ethische en psychologische conflicten van Dostojewski lenen zich dan wellicht wat meer voor een mannelijk personage.

Iets geheel anders is het echter om te zeggen dat Dostojewski vrouwen slechter voorsteld dan mannen. Juist in Misdaad en Straf komt waarschijnlijk de meest zelfverloochenende figuur voor uit de wereldliteratuur, namelijk Sonja. En wat te denken van de zus van Raskolnikow, bijna een engel. Die woekeraarster is daarentegen meer een representatie. Ze wordt niet uitgewerkt als personage en haar vrouw-zijn staat er totaal buiten.

In de Gebroeders Karamazov zie ik het verder helemaal niet. Daar komen amper vrouwen in voor. Duidelijk wordt juist dat de mannen verstrikt zitten in hun eigen aard en daar tegelijk alleen zelf schuld voor dragen.
Dan is er nog een flink aantal vrouwen in De Idioot. Sommigen zijn misschien wat oppervlakkig maar Aglaja is in heel haar pure vrouwelijkheid behoorlijk verheven.

Mocht je nog niet overtuigd zijn, lees dan Aantekeningen uit het Ondergrondse.

In Boeken > Algemeen > Het niet begrijpen van boeken:

Hoi,

Ik heb net het boek "De Speler" van Dostojevski uitgelezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een heel saai boek vond. Ik werd totaal niet meegesleept in het verhaal, er zaten veel saaie dialogen enz.
Nu staat dit boek wel bekend als een klassieker, dus vraag ik me af wat ik verkeerd doe.
Ik had met Het Proces van Kafka hetzelfde. Toen ik deze de eerste keer las, vond ik hem eigenlijk heel saai. Later hoorde ik dat de beklemming, absurditeit en bureaucratie juist typerend aan het boek zijn. Toen drong het tot me door. Toen ik hem nog een keer gelezen heb vond ik hem geweldig, ik begreep hem ineens. Nu heb ik alles van Kafka al meerdere malen gelezen.
Nu heb ik het gevoel dat dit met Dostojevski hetzelfde is. Misdaad en Straf vond ik wel beter, maar kon ik toch ook niet helemaal begrijpen.
Kan iemand me uitleggen waar ik op moet letten?

avatar van Nicolage Rico
Welk boek van Dostojevski is het "best" om in te stappen?

avatar van mjk87
Nicolage Rico schreef:
Welk boek van Dostojevski is het "best" om in te stappen?


Poeh, ik ben begonnen met Misdaad en Straf. Dat was te doen, maar had al eens iets Russisch gehad. Dus de manier van naamgebruik in Rusland was me al helder. De Speler (Igrok) zou ik anders mee beginnen, dan raak je gewend aan zijn psychologische diepgang en schrijfwijze. Daarna wellicht Aantekingen uit het Ondergrondse, dat veel meer de ideeënkant uit gaat.

avatar van Asaharo
Ik lees momenteel de broers Karamazov en die is vrij toegankelijk. Misdaad en straf was ook mijn eerste en die vond ik toch wat taaier.

avatar van Nicolage Rico
Oké, bedankt heren.

avatar van manonvandebron
Het leven van Dostojevski is een interessant onderwerp op zich. Hij werd naar Siberië verbannen wegens het bijwonen van een politiek subversieve bijeenkomst. In tsaristisch Rusland deden ze daar moeilijk over. In het strafkamp kon hij als intellectueel moeilijk contact leggen met de andere dwangarbeiders. In plaats van verbitterd te raken kwam hij echter tot loutering en kreeg hij inspiratie voor z'n latere meesterwerken.

Zijn boeken hebben vaak een antiheld in de hoofdrol, iemand die vervreemd is van de samenleving en ergens alleen in een klein kamertje woont. Hij wordt soms bij de existentialisten gerekend, omdat hij naar zingeving zocht in een tijd die gedomineerd werd door nihilisme en atheïsme. De filosofie van het geweten staat vaak centraal. Ondanks de zware thematiek zijn z'n boeken vlot leesbaar, met korte hoofdstukken en een dosis humor. Hij geeft ook een kleurrijk beeld van de Russische samenleving, met gierige grondbezitters, religieuze fanaten, militairen, verarmende adel, klaplopers, wereldvreemde intellectuelen, hoogstaande en gevallen vrouwen. Naast z'n zwaardere pillen zijn ook z'n wat minder bekende komische romans aan te bevelen.

1. De Gebroeders Karamazov 5,0*
2. Misdaad en Straf
3. De Eeuwige Echtgenoot 4,5*
4. Het Dorp Stepantsjikovo en Zijn Bewoners
5. Aantekeningen uit het Ondergrondse
6. Aantekeningen uit het Dodenhuis
7. De Speler
8. De Droom van een Belachelijk Mens (kortverhaal) 4,0*
9. De Zachtmoedige (kortverhaal)
10. De Idioot 3,5*

...stilte...
Ik doe graag even mee:

1. De gebroeders Karamazov
2. Aantekeningen uit het Dodenhuis
3. De zachtmoedige
4. De idioot
5. Misdaad en straf
6. Boze geesten
7. Arme mensen
8. Aantekeningen uit het ondergrondse
9. De vernederden en gekrenkten
10. De dubbelganger

Van De eeuwige echtgenoot kan ik me niets herinneren en waarschijnlijk niet gelezen... wel nieuwsgierig geworden nu vanwege de hoge notering hierboven.

Alleen De jongeling heb ik niet uitgelezen.

avatar van eRCee
Dan ik ook. Update na 13 jaar, waarom niet.

1. Misdaad en straf - 5*
2. De idioot - 5*
3. De broers Karamazov - 4,5*
4. Aantekeningen uit het ondergrondse - 4*
5. Vernederd en gekrent - 4*
6. Witte nachten - 3,5*
7. Een nare geschiedenis - 3,5*
8. Boze geesten - 3,5*
9. De dubbelganger - 3,5*
10. Aantekeningen uit het dodenhuis - 3*
11. De krokodil - 3*

Verder heb ik ook dat boek over het dorp Stepantsjikovo ooit gelezen en ik dacht nog één andere titel, maar te weinig herinneringen aan.
In eerste instantie komen de broers Karamazov in aanmerking voor een herlezing, en dan misschien Boze geesten ook nog.

avatar van Raspoetin
Dostojevski is de punker onder de literatuurklassiekers - NRC
Dostojevski is volgens Die Zeit de punker onder de klassieken van de wereldliteratuur, hij is een buitenstaander en een agressieve herrieschopper, die als een eeuwige puber tegen de gezapige wereld van de ouderen aantrapt. Het weekblad vergelijkt Ivan Karamazov, die een lijst van misdaden voordraagt die ouders hun kinderen aandoen, zelfs met Greta Thunberg.

avatar van raskolnikow
Wie geïnteresseerd is in een biografie: ik ben nu 'Dostoevsky: a writer in his time' van Joseph Frank aan het lezen. Met z'n 932 bladzijden een flinke pil (en dan is dit eigenlijk nog een samenvatting van een veel omvangrijker, vijfdelig werk van dezelfde auteur), maar buitengemeen boeiend, zowel wat de vertelling van Dostojevski's levensverhaal betreft als de ontstaansgeschiedenis en de analyse van zijn belangrijkste werken.

Mijn favorieten:

1. Misdaad en Straf
2. De Gebroeders Karamazov
3. Boze Geesten
4. Aantekeningen uit het dodenhuis

avatar van misterfool
Met jouw usernaam, zou het verbazingwekkend zijn als Misdaad en Straf niet op #1 stond .

Mijn (voorlopige) top 8:

1. Misdaad en Straf 5*
2. Boze Geesten 4.5*
3. De Gebroeders Karamazov 4.5*
4. De Zachtmoedige: 4*
5. Aantekeningen uit het Dodenhuis 4*
6. De Idioot 3.5*
7. De Dubbelganger 3.5*
8. De Droom van een Belachelijk Mens 3*

avatar van raskolnikow
misterfool schreef:
Met jouw usernaam, zou het verbazingwekkend zijn als Misdaad en Straf niet op #1 stond .


'Misdaad en Straf' was indertijd - we schrijven 20 jaar geleden - mijn eerste kennismaking met Dostojevski, maar los daarvan vind ik dit boek als roman ook de meest 'gave': ik kan er werkelijk geen minpuntje aan ontdekken. Hij graaft misschien iets minder diep dan 'Boze Geesten' of 'De Gebroeders Karamazov', maar 'Boze Geesten' komt nogal traag op gang (al is het daarna echt verbluffend goed) en in 'De Gebroeders Karamazov' sleept het gepreek van Zosima wat te lang aan naar mijn smaak.

Nu, deze drie boeken heb ik twee keer gelezen. Ik weet niet of ik 'De Idioot' nog ooit opnieuw ter hand zal nemen. Ik herinner mij dat boek als nogal stuurloos. 'Arme Mensen' en 'Aantekeningen uit het Ondergrondse' heb ik zelfs nooit uitgelezen: de eerste te sentimenteel; de tweede ondoordringbaar. Van zijn kortere verhalen vond ik 'Een schuchter hart' heel aardig en 'De Dubbelganger' oké, maar niet memorabel.

Zou ik nog willen lezen: 'De Speler', 'Witte Nachten' (wel ooit een mooie verfilming van gezien) en 'De Jongeling'. Die laatste krijgt doorgaans slechte punten, maar om een of andere reden ben ik er toch nieuwsgierig naar.

avatar van misterfool
Ik heb grofweg dezelfde opinie. De Idioot zou ik echter wel eens willen herlezen: Het combineren van Don Quichotte en Jesus vind ik een interessant uitgangspunt voor een hoofdpersonage. De structuur van het verhaal stond me nochtans ook tegen. Wat ik van Aantekeningen uit het Ondergrondse heb gelezen, beviel me wel. Hoewel het inderdaad een wat stekelig verhaal is. Ik ben met name nog benieuwd naar De Vernederden en Vertrapten, maar uiteindelijk zal ik wel elk boek van deze geweldige schrijver lezen.


Gast
geplaatst: vandaag om 12:22 uur

geplaatst: vandaag om 12:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.