menu
zoeken in:
avatar van Sol1
Sol1 (moderator)
Van de Normandische schrijver Guy de Maupassant, zijn meer dan 300 losse verhalen bekend.


Bij een deel daarvan vallen de volgende kenmerken op:
1. De fantastische toon met horrorelementen;
2. zijn bestaansangst;
3. zijn hallucinaties;
4. het soms nogal moderne karakter van de verhalen.
Zeker de eerste drie kenmerken werden steeds sterker, naarmate Guy ouder werd.


De verhalen van Guy (1850-1893) en zijn levensloop doen soms denken aan die van Edgar Allan Poe (1809-1849). Incidenteel wordt Edgar Allan Poe ook genoemd door Guy, als verwijzing bij een karakter dat Guy in zijn eigen verhalen introduceert. Guy is dan wel minder analytisch, meer verhalend in zijn benadering.


Hij leed aan schizofrenie en "bestreed" dat met een cocktail van diverse drugs en medicijnen; het resultaat daarvan is duidelijk herkenbaar in zijn verhalen. Dergelijke "zelfmedicatie" is wel vaker toegepast binnen de auteurswereld (en verder daarbuiten in artistieke kringen).
Door zijn Franse omgeving en de circa 40 jaren verschil met de Amerikaanse Edgar Allan Poe,
kwam Guy wel redelijk weg met het macabere karakter van zijn verhalen en met zijn drugsgebruik. Edgar Allan Poe had in zijn eigen eerdere tijd veel meer moeite, met diezelfde twee elementen binnen de puriteinse Amerikaanse samenleving geaccepteerd te worden.


Guy was sociaal betrokken en, ondanks zijn eigen literaire succes binnen Frankrijk en daarbuiten, pessimistisch. Een ander trekje, dat regelmatig terugkomt in zijn verhalen.


Zijn verhalen met hun thema's zijn ook nu nog goed leesbaar. Opvallend is daarbij onder meer het voorspellende verhaal van 16 september 1889, dat in Nederland onder de titel "De Slaapbank" verscheen.


Door zijn nogal heftige levensstijl overleed Guy al op 42-jarige leeftijd.

avatar van manonvandebron
Guy de Maupassant was een van de hoofdvertegenwoordigers van het Franse realisme. Hij schreef romans, drama’s en gedichten, maar het zijn vooral z'n kortverhalen en novellen die in de herinnering voortleven. Vaak verschenen ze in het tijdschrift Gil Blas.

Het zijn anekdotes en geschiedenissen uit het leven van alledag, geïnspireerd door getuigenissen, krantenartikelen en persoonlijke herinneringen. Ze gaan over gewone lieden uit de lagere bevolkingsklassen, die creatieve manieren bedenken om hun sobere bestaan iets meer glans te geven. Ze wonen vaak in Normandië, de geboorteregio van de auteur. De directe rede is soms in Normandisch dialect. Een reisje per koets naar Parijs was een hele belevenis.

Dit zijn tien van z'n beste verhalen:

1880 Boule de Suif: Boule de Suif is de bijnaam van een Normandische vrouw die tijdens de Frans-Duitse Oorlog een affaire heeft met een Pruisische soldaat.

1881 Partie de campagne [Uitstapje naar het platteland]: Een Parijzenaar gaat vissen met z’n toekomstige schoonzoon, terwijl z’n vrouw en z’n dochter gaan kanovaren met twee mannen.

1882 Aux champs [In de velden]: Twee kroostrijke gezinnen wonen naast elkaar in armzalige hutjes. Ze krijgen bezoek van een rijk, kinderloos echtpaar dat een kind wil adopteren.

1883 La Ficelle [Het koordje]: Een reumalijder bukt zich om moeizaam een koordje op te rapen van de straattegels. Een onbetrouwbare getuige beschuldigt hem van de diefstal van een portefeuille.

1883 La Confession de Théodule Sabot [De biecht van Théodule Sabot]: Een goddeloze timmerman wil zich laten bekeren in de hoop het houten koor van de dorpskerk te mogen restaureren.

1884 L’Héritage [De erfenis]: Een jong echtpaar weet dat een wettig kind recht zou hebben op een grote erfenis, maar de echtgenoot blijkt onvruchtbaar.

1884 La Parure [Het sieraad]: Een jonge vrouw leent een halssnoer om indruk te maken op een bal, maar ze verliest het kostbare sieraad.

1885 Toine: Een zwaarlijvige waard kan niet meer werken als gevolg van een verlamming. Z'n bazige vrouw bedenkt een verrassende manier waarop hij zichzelf toch nog nuttig kan maken.

1886 La Question du latin [De kwestie van het Latijn]: Een surveillant op een jongensinternaat is ook privéleraar Latijn. Een leerling probeert hem aan een jonge wasvrouw te koppelen.

1890 L’Inutile Beauté [De nutteloze schoonheid]: Na elf jaar huwelijk klaagt een gravin dat ze behandeld wordt als een broedhen die zoveel mogelijk kinderen op de wereld moet zetten.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:41 uur

geplaatst: vandaag om 12:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.