Terechte opmerkingen.
De representatie waar Donkerwoud het over heeft, lijkt mij ook onzin. Hij mag zich gerepresenteerd voelen wanneer George Clooney een heteroseksuele man speelt, ik voel dat niet zo. Of alsof een meisje van 15 met lesbische gevoelens zich niet gerepresenteerd voelt met
La vie d'Adele omdat hoofdrolspeelster Exarchopoulos niet zelf lesbisch is. De representatie, als dat al belangrijk zou zijn bij commerciële vehikels uit Hollywood, zit hem in het filmpersonage, niet in de acteur.
Edit:
Dit mooie stuk van Micha Wertheim sluit hier in zekere zin op aan.