menu

The Purloined Letter - Edgar Allan Poe (1844)

Alternatieve titels: De Gestolen Brief | De Ontfutselde Brief | De Ontvreemde Brief

mijn stem
3,22 (29)
29 stemmen

Engels
Detective

25 pagina's
Eerste druk: The Gift, Philadelphia (Verenigde Staten)

De scrupuleuze minister D. steelt een brief met vertrouwelijke inhoud uit de kamer van een jonge vrouw en chanteert haar vervolgens om de informatie niet te publiceren. Amateur detective C. Auguste Dupin wordt door de prefect van de Parijse politie om advies gevraagd en deze probeert op heel eigen wijze voor een oplossing te zorgen...

zoeken in:
avatar van cortez
0,5
Ik had vrij hoge verwachtingen toen ik las dat detective Dupin een hoofdpersonage in het verhaal was; 'De moorden in de rue Morgue' vind ik van het beste van Poe, en ook die andere detective van hem, 'De gouden kever', vind ik top. Dit boek is echter opnieuw veel hoogdravend gepalaver zonder spitvondigheden, en ware het niet van de hand van Poe, het zou waarschijnlijk al lang in de vergetelheid geraakt zijn.

avatar van centurion81
3,5
Ik vond dit verhaal juist weer ietsje sterker dan "De moorden in de rue morgue" en "de gouden kever". Het verhaal is eerder een uiteenzetting over het verschil tussen slim en analytisch, het verschil tussen schaken en dammen en het je verplaatsen in je tegenstander, dan dat het een detectiveverhaal betreft. Het verhaal is eerder ter illustratie van eerdere uiteenzetting.

3,5*

avatar van metalfist
4,0
Er zijn eigenlijk maar een handvol kortverhalen van Edgar Allan Poe die ik van naam ken. Murders in the Rue Morgue was er daar één van en het introduceerde me met de detective Auguste Dupin. Een soort van Sherlock Holmes figuur, al zou die tot een veel bekendere detective uitgroeien, maar Poe verloor zich in een te langdradige analyse in een relatief kort verhaal. Ik had geen idee dat Poe het personage Dupin een aantal jaar na Murders terug had laten opdraven in een kortverhaal.

Een terugkeer die ik wel kan smaken, want The Purloined Letter is zelfs een leukere zit dan het vorige kortverhaal. Sowieso korter qua aantal bladzijden en ook compacter in de verwachte analyse. Poe laat het verhaal zich in het geheel afspelen in één of ander donker kamertje en doet daar de ontknoping van de zaak verder uit de doeken. Een simpel gegeven, je moet je in het hoofd van je tegenstander verplaatsen, maar de manier waarop Dupin het verteld is wel erg vermakelijk om te lezen. Interessant is de laatste regel waar Poe een verwijzing maakt naar Atreus en Thyestes. In Griekse mythologie waren dit broers die door hun vader werden verbannen vanwege de moord op hun halfbroer. Hiermee lijkt Poe te willen insinueren dat Dupin en de minister (die enkel met de eerste letter van zijn achernaam wordt genoemd) broers zouden zijn. Geen idee of het effectief de bedoeling van Poe was, maar ik vind het wel een leuk idee.

Samen met The Facts in the Case of M. Valdemar veruit het leukste dat ik tot nu toe van Poe heb gelezen. Het is een leuk wederzien met Dupin en het simpele doch vermakelijke verhaal stijgt boven Poe's andere detective verhalen uit. Hopelijk kom ik nog meer van dit tegen.

4

Gast
geplaatst: vandaag om 18:24 uur

geplaatst: vandaag om 18:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.