menu

Het Sleutelkruid - Paul Biegel (1964)

mijn stem
3,81 (32)
32 stemmen

Nederlands
Jeugdboek
Sprookje

159 pagina's
Eerste druk: Holland, Haarlem (Nederland)

Ver naar het zuiden woont in een koperen burcht de koning der dieren Mansolein. Hij is bijna duizend jaar oud en zijn leven loopt ten einde, tenzij... de wonderdokter tijdig terugkomt met het sleutelkruid om het hart van de koning, dat bijna stilstaat, weer op te winden. De wonderdokter moet over heidevlakten, door donkere dennenbossen en langs verraderlijke moerassen trekken om het sleutelkruid te vinden. Steile rotsen vormen een bijna onoverkomelijke hinderpaal. Zal hij nog op tijd komen om het leven van de koning te redden? Het hart van de koning moet, zolang de wonderdokter wegblijft, eenmaal per dag flink kloppen. Daarom moet hij iedere dag een spannend verhaal horen. Allerlei dieren komen nu dagelijks naar de koperen burcht om de koning zo'n verhaal te vertellen: het mooiste verhaal dat zij kennen.

zoeken in:
avatar van sherena
3,5
Leuk boek waaruit de leraar altijd een stukje voorlas.Het is een verhaal dat uit allemaal korte verhalen bestaat die dan weer een geheel vormen. Goed gevonden. Voor ouders ook een echt voorleesboek.

avatar van Aragon
5,0
Een magisch boek waar ik als kind de allerbeste herinneringen aan heb. Het is inderdaad ultieme voorleeskost omdat elk hoofstuk een opzichstaand verhaal is en tegelijk een verbindend element in het geheel. Ook ik keek uit naar de volgende avond, om te weten wie de reis naar het kasteel van de koning gemaakt had, met weer een intrigerende vertelling.
Later heb ik het boek vaak herlezen. daarbij bleek dat Biegel een meesterwerk had geschreven, Een spannend verhaal gebaseerd op verschillende gevoelens die het leven kent. Vergankelijkheid, vriendschap, eenzaamheid, groepsgevoel, onmacht en rechtvaardigheid.

Nog een persoonlijke noot: mijn boek bevat een handgeschreven wens in sierlijke letters: "van Opa&Oma, 5 december 1965" Dat is wat een boek uniek maakt, ver verheven boven film of CD.

Ted Kerkjes
Hier kan ik maar geen genoeg van krijgen. Al die dieren die een verhaal vertellen...
Ook mijn leraar las altijd een stukje voor en deed dat met stemmetjes zodat je echt meeleefde met de ezel die zijn trieste verhaal vertelde.


avatar van Jason82
3,5

Je weet het he HALVE TAMME., eerst "De dief van Altijd" lezen straks... ?

avatar van HALVE TAMME.
Belofte maakt schuld

Ted Kerkjes
Trouwe lezertjes zullen zich wellicht nog kunnen herinneren dat ik eerder dit jaar bij "Nachtverhaal" over een leraar op de basisschool heb verteld die prachtig kon voorlezen. Toen noemde ik ook dit boek, "Het sleutelkruid", omdat dit de grootste indruk op mij gemaakt had. Ik weet nog goed hoe die markante man iedere week voorlas en ieder dier een eigen stem gaf, zonder zelf op de voorgrond te treden. Hij kon perfect het boek op geheel eigen wijze vertolken en tegelijk de stem van het boek behouden.
Die leraar heeft voor mij persoonlijk zeker een belangrijke rol gespeeld in mijn liefde voor literatuur (en kunst in het algemeen) die ik ontwikkeld heb, en ik ben hem dan ook zeer dankbaar. Later heb ik hem nog één of twee keer ontmoet en de tweede keer speelde ik met de gedachte hem aan te spreken om hem voor alles te bedanken, doch verlegenheid weerhield mij ervan.

In "Nachtverhaal" spelen verhalen al een grote rol, maar in dit boek nog meer. Dat is niet vreemd, want nadat Rolf van Ulzen van Uitgeverij Holland zeer tevreden was met de versjes die Biegel bij illustraties van Tsjech Adolf Zábransky maakte ('De Kukelhaan'), vroeg deze Biegel of hij ook een verhalenbundel wilde schrijven in de 'Kinderverhalen'-serie. Voor deze serie hadden eerder grote namen als Hans Andreus en Mies Bouhuys geschreven. Paul Biegel leverde in plaats van een verhalenbundel Het sleutelkruid in. De uitgever was aanvankelijk 'woedend', maar zijn stemming sloeg om toen hij ging lezen. Hij schreef 28 januari 1964 het volgende in een brief aan Biegel:
Ik heb pas 40 bladzijden gelezen van het manuscript, maar ik kan u dit wel zeggen: het is meesterlijk. Dit wordt een prachtig boek. Van harte gefeliciteerd! Ik ben erg blij met dit manuscript. Over enkele kleine dingen zal ik nog wel met u moeten praten, o.a. over "de goede God" in het verhaal van de leeuw. Ik ben een beetje bang dat men dit voor profaan gaat houden. De nederlandse tenen zijn in dit opzicht zeer gevoelig en laaaaaannnnngggg!
(bron: Paul Biegel: Schrijversprentenboek 39)
Het idee dat de verhalen van de dieren de oude koning Mansolein letterlijk in leven houden, is mooi en er spreekt ook zeker een grote liefde voor de kunsten uit. Helaas maakt deze verhaallijn het boek ook een beetje eentonig: ieder hoofdstuk is hetzelfde opgebouwd. De nadruk ligt dan ook meer op de "losse" verhalen. Wel denk ik dat het verhaal van Mansolein een goede vondst is: dit geeft de verhalen wat meer urgentie. Die eentonigheid had voorkomen kunnen worden door het boek wat korter te maken. Maar misschien dat het aantal verhalen vast stond?
Tegen het einde zakt de spanning een beetje. Op een gegeven moment heeft de lezer natuurlijk wel door hoe de hoofdstukken opgebouwd zijn. De verhalen zijn, op enkele na, allemaal fantastisch. Schitterend vind ik het verhaal van de leeuw en het verhaal van de draak.
Het is echt heel lang geleden dat ik het boek voorgelezen kreeg, maar ik wist nog verbazingwekkend veel details - het lezen was wel een sentimentele bedoening, moet ik zeggen.
Het verhaal lijkt eerst nog helemaal goed af te lopen, maar Biegel zet, in dit vroege werk al, op het laatst alles op losse schroeven, wat hij later nog veel vaker zou doen. Biegel is een sprookjesverteller die niet graag met 'en ze leefden nog lang en gelukkig' afsluit.

Het sleutelkruid is niet Biegels beste boek, maar voor mij persoonlijk wel een boek met een sterk emotionele lading. Het is wel echt een boek om iedere dag een hoofdstuk uit voor te lezen. Je zou gewoon bijna kinderen op de wereld willen zetten, enkel en alleen om Paul Biegel voor te lezen.

O ja, dat deeltje in de 'Kinderverhalen'-serie is er twee jaar later toch gekomen: "
Kinderverhalen van Paul Biegel".

avatar van Jason82
3,5
Mooi boek. In tegenstelling tot anderen is het mij niet voorgelezen in mijn jeugd en dan mist het wel net wat emotionele waarde denk ik.

De door de dieren vertelde korte verhalen waren mooi en met name ook de sfeer van onderlinge verbondenheid was hartverwarmend. Dat zal me bijblijven als ik later nog eens terugdenk aan dit boek.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:32 uur

geplaatst: vandaag om 14:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.